Είναι κάποιες μέρες, που μας έρχονται ιδέες φαινομενικά καλές στα χαρτιά, αλλά κυριολεκτικά σπαζοκεφαλιές στην πράξη. Μια από αυτές, είναι και το παρόν άρθρο. Από τον τίτλο λοιπό, καταλαβαίνετε τα δύο μείζονα προβλήματα. Πρώτον, πως γίνεται ένα κατά βάση “πρωτοδισκάκιας” να γράψει για remakes που ξεπερνούν το βασικό παιχνίδι, και -δεύτερον- πως θα κάνουμε έναν διαχωρισμό του τι είναι remaster και τι remake, από τι στιγμή που ούτε οι ίδιες εταιρείες έχουν μια σαφή ιδέα. Εντάξει, το πρώτο είναι εύκολα διαχειρίσιμο, καθώς μια νέα ματιά σε έναν τίτλο μπορεί να είναι απαραίτητη, τόσο σε έδαφος ιστορικότητας, όσο και αυτοπροσδιορισμού στο σήμερα, ιδιαίτερα δε αν αναλογιστούμε ότι η ίδια διατήρηση ενός τίτλου στον χρόνο είναι μια δυσκολία από μόνη της. Ένα τεράστιο κεφάλαιο βέβαια, που δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθεί στο παρόν αφιέρωμα. Από την άλλη πλευρά, στο δεύτερο ερώτημα θα χρειαστεί να κάνουμε κάποιες παραδοχές, αρκετές από τις οποίες θα αντιβαίνουν στην μάρκετινγκ λογική των όρων remaster/remake. Αυτές είναι:
- Άσχετα με τον όρο που χρησιμοποιεί η εκάστοτε εταιρεία για να διαφημίσει το προϊόν της, εάν μιλάμε για ανακατασκευή του τίτλου από την αρχή με νέα μηχανή γραφικών, θα το αντιμετωπίζουμε ως remake.
- To remake μπορεί να είναι 1:1 σε σχέση με το αρχικό παιχνίδι, ή να εκσυγχρονίζει τον τίτλο στο σήμερα αλλάζοντας του οπτική, σκηνοθεσία, ή gameplay στοιχεία.
- Τίτλοι που παρουσιάζονται ως remakes, αλλά αποτελούν upscaled εκδοχές ενός τίτλου με έξτρα υλικό θα αντιμετωπίζονται ως remastered. Τίτλοι που κάνουν το ίδιο πράγμα, υπό νέα μηχανή γραφικών θα αντιμετωπίζονται ως remakes. (πχ, το Klonoa Phantasy Reverie Series και το Pac-Man World Re-Pac είναι εξίσου remake, άσχετα που η Bandai-Namco αντιμετωπίζει το πρώτο σαν remaster.)
- Tίτλοι που εμφανίζονται ως remakes πρωτότυπων τίτλων και έχουν ως σκοπό να κάνουν soft reboot τη σειρά, θα θεωρούνται ως αυτά καθώς υποπίπτουν στο νο 2.
Φυσικά, κανείς δεν είναι τέλειος και εννοείται ότι θα προκύψουν ζητήματα στην πορεία. Βασικό όμως είναι να δημιουργηθεί μια σταθερά έτσι ώστε να μπορούμε να έχουμε μια βάση για τον συνολικότερο διάλογο.
Τέλος, θα αναφερθούν μόνο τα remakes τα οποία έχουν κυκλοφορήσει στο PlayStation, οπότε -δυστυχώς- θα πρέπει να πούμε αντίο στο Riven (που αξίζει όμως μια περίοπτη θέση) και πάντα ένας τίτλος ανά σειρά.
Είσαστε έτοιμοι;
Καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε τα πέντε remakes που ξεπέρασαν το πρωτότυπο παιχνίδι!
Shadow of the Colossus
Η Bluepoint είναι γνωστή τόσο για τα remaster της, όσο και τα remake που έχει κάνει. Με το Shadow of the Colossus κατάφερε να δώσει ξανά πνοή σε έναν από τους καλύτερους τίτλους του PS2. Απέδειξαν με αυτόν τον τρόπο ότι κάποιοι τίτλοι δεν χρειάζονται ριζικές αλλαγές και ήταν όντως μπροστά από την εποχή τους. H κυκλοφορία του Shadow of the Colossus στο PS4 κατάφερε να βάλει για τα καλά την Bluepoint στον χάρτη, αλλά και να αναδείξει περίτρανα ξανά το ταλέντο του Fumito Ueda, η επιρροή του οποίου ευθύνεται για το σύγχρονο action/adventure ιδίωμα. Εν έτη 2018, 13 χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρωτότυπου, ο τίτλος επανήλθε για να μας μαγέψει για άλλη μια φορά. Σημαντικό είναι να τονίσουμε το γεγονός ότι η bluepoint έφερε ένα easter egg στο Shadow of the Colossus με τέτοιο τρόπο που εναρμονίζεται με τη φιλοσοφία του τίτλου.
Nier Replicant ver.1.22474487139…
Μετά την απρόσμενη επιτυχία του Nier: Automata, κρίθηκε η ανάγκη από τον κόσμο να έρθει σε επαφή με το cult σύμπαν της spin-off σειράς Nier, η οποία απαριθμεί δύο παιχνίδια. Κάποιες κακές γλώσσες θα πουν ότι τα σύμπαντα των Drakengard και Nier είναι απόλυτα συνδεδεμένα, πράγμα που με βρίσκει σύμφωνο αλλά δεν είναι κι επί του παρόντος. Με το remake του Nier, ο Yoko Taro (δημιουργός των προαναφερθέντων τίτλων) θέλησε να δώσει την πλήρη και βελτιωμένη εικόνα του “σπασμένου” αριστουργήματος του. Βλέπετε, το βασικό παιχνίδι που κυκλοφόρησε σε PS3/Xbox360 είχε αρκετά τεχνικά προβλήματα, καθιστώντας το δύσκολο τόσο στο μάτι, όσο και στο gameplay. Επίσης, σε μια μάρκετινγκ λογική που πλέον δεν βγάζει κάποιο νόημα, ο τίτλος κυκλοφόρησε σε δύο εκδόσεις με σαφή διαφορά στην ιστορία. Η πρώτη, το Nier, έχει τον πρωταγωνιστή να προσπαθεί να σώσει την αδερφή του από μια χρόνια ασθένεια, ενώ η δεύτερη, το Nier: Gestalt, κυκλοφόρησε για Xbox και αλλάζει τον πρωταγωνιστή σε πατέρα που θέλει να σώσει την κόρη του. Το μπέρδεμα αυτό διορθώνεται πλέον και ο κόσμος θα γνωρίσει τον ήρωα που είχε στο μυαλό του ο δημιουργός. Το remake αυτού του τίτλου είναι σημαντικό, καθώς βελτιώνει κάθε τομέα που είχε πρόβλημα το πρωτότυπο και με αυτόν τον τρόπο μπορεί πλέον ο παίχτης να ασχοληθεί με τις θεματικές του τίτλου, χωρίς να μπαίνει εμπόδιο το τεχνικό κομμάτι. Θεματικές, αρκετά ώριμες για την εποχή τους οι οποίες δίνονται και με ανάλογο τρόπο χωρίς να ρομαντικοποιούν καταστάσεις, με τον δέοντα σεβασμό και την πρέπουσα βαρύτητα.
Crash Team Racing N-Fueled
Μετά το Crash Bandicoot N-Sane Trilogy από την Vicarious Visions (η οποία ευθύνεται και για το remake του Diablo II) και το Spyro the Dragon Reignited Trilogy από την Toys for Bob, η Activision συνέχισε να σερφάρει στο επιτυχημένο κύμα που η ίδια δημιούργησε αναθέτοντας στην Beenox το remake του Crash Team Racing. Το αποτέλεσμα αυτού, ήταν μαγικό. Με μια προσήλωση στο αρχικό όραμα και τους μηχανισμούς του παιχνιδιού, η Beenox διατήρησε όλες τις επιλογές του πρωτότυπου, εισάγοντας μια πληθώρα νέων επιλογών υπό τη μορφή κοσμητικών αντικειμένων, νέων modes, πιστών και χαρακτήρων από όλο το εύρος της σειράς, online play και όλες τις πίστες του Crash Nitro Kart διασκευασμένες στη νέα μηχανή γραφικών. Το CTR N-Fueled ήταν μια γιορτή για το frasnchise που παρά την παρατυπία των microtransactions, απέδειξε ξανά τη θέση ως ένα από τα καλύτερα cart racing παιχνίδια εκεί έξω. Η επιτυχία του έδωσε το πάτημα για το Crash Bandiccot 4: It’s about Time και φήμες λένε ότι στα Game Awards του 2025 θα δούμε μια επανακυκλοφορία του για τις κονσόλες νέας γενιάς και -για πρώτη φορά- στο PC μέσω Steam. Ισχύει; θα δούμε!
Silent Hill 2
H Blooper Team είναι ένα στούντιο που ασχολείται με τον τρόμο και έχει στο πορτφόλιο της αρκετούς τίτλους, όπως τα Layers of Fear και The Medium. Άσχετα με την συνολική ποιότητα τους, το συμπέρασμα είναι ότι το στούντιο πειραματίζεται και δοκιμάζει πράγματα πάνω στο είδος. Όταν ανακοινώθηκε το remake του Silent Hill 2 από την Konami, με ανάθεση στην Blooper Team, ήταν πολλοί αυτοί που αμφέβαλλαν για το αν αυτό το μικρό στούντιο θα καταφέρει να ανταπεξέλθει στις επιταγές ενός κοινού με ιδιαίτερα αυξημένες προσδοκίες. Παρόλα αυτά, το στούντιο τα κατάφερε και το Silent Hill 2 πήρε μια ανανέωση που την άξιζε καιρό. Το Survival/Horror μπλέκει άψογα με το Action/Adventure, ενώ οι τοποθεσίες έχουν υποστεί τις απαραίτητες αλλαγές ακροβατώντας ιδανικά μεταξύ νοσταλγίας και νέου. Η επιτυχία του remake, έφερε μια ώθηση στη σειρά, η οποία πλέον απαριθμεί μια καινούργια συνέχεια μετά από καιρό (Silent Hill f) ενώ το remake του πρώτου τίτλου είναι πλέον στον ορίζοντα.
Residet Evil 2
To 2019 ήταν η χρονιά της Capcom. Με την κυκλοφορία του Resident Evil 2, η εταιρεία κατάφερε να αποδείξει τα εξής: Η σειρά δεν ήταν υποχρεωμένη να μείνει στο πρώτο πρόσωπο για να τρομάξει πλέον και το dna του Resident Evil 4 είναι ακόμα επίκαιρο και μπορεί να πατήσουν πάνω του οι παλαιότεροι τίτλοι της σειράς για να εκσυγχρονιστούν. Όπως το Residen Evil 4 επαναπροσδιόρισε το είδος των Action/Adventure όταν κυκλοφόρησε, έτσι το Resident Evil 2 επαναπροσδιόρισε τα remakes το 2019 και με την έλευση του Resident Evil 4 Remake, ο τίτλος κατάφερε να επαναπροσδιορίσει πάλι τον εαυτό του μέσα στο ίδιο το franchise ως ο καλύτερος τίτλος του. Αυτό δεν σημαίνει ότι η φόρμουλα αυτή δεν είχε και τις αποτυχίες της (βλέπετε Resident Evil 3), αλλά ο συνδυασμός της κάμερας τρίτου προσώπου με την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα της Racoon City και τον κίνδυνο που ελλόχευε παντού, ανέδειξαν το γιατί το Resident Evil ήταν ο άρχοντας του survival horror. Το Resident Evil 2 ήταν ένα στοίχημα που πέτυχε, μια κίνηση την οποία την αντέγραψαν σχεδόν όλοι όσοι ήθελαν να επαναφέρουν παλαιότερες σειρές στο σήμερα!
Συμπεράσματα;
Κλείνοντας, υπάρχουν περιθώρια και για δεύτερη λίστα καθώς ο αριθμός των τίτλων που γίνονται remake έχει ανέβει κατακόρυφα. Ενδεικτικά, παιχνίδια όπως τα Metal Gear Solid Δ, Yooka-Re-Playlee και Final Fantasy Tactics: The Ivalice Chronicles φαίνονται να παραμένουν επίκαιρα στο σήμερα για μια πληθώρα λόγων. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να μην ειπωθεί το αντίθετο. Ότι υπάρχει χώρος και για μια λίστα που μιλάει για τα κακώς κείμενα των remake και τίτλους που ίσως η κυκλοφορία τους να μην έχει να προσφέρει τα όσα εν τέλει ζητάμε. Ίσως να είναι μια ευκαιρία για μια ξεχωριστή λίστα. Το συμπέρασμα όμως παραμένει. Από remake… …άλλο τίποτα!
