Ένα πιο νοσταλγικό και ιδιαίτερο Μελωδικό Σάββατο θα ξεδιπλωθεί, με έναν τίτλο που επιβίωσε από το PlayStation 2 μέχρι και το PlayStation 4. Φυσικά μιλάμε για το Shadow of the Colossus και τις εκδόσεις του, ξεκινώντας από την βασική του PlayStation 2, την HD Classics στην οποία βρισκόταν δίπλα στο ICO για PlayStation 3, και τέλος, την ύστατη εμπειρία στο remaster του τίτλου για το PlayStation 4. Το καλό στοιχείο που έμεινε σε κάθε έκδοση του παιχνιδιού, με ελάχιστες παραλλαγές, είναι η μουσική του. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν το ταξίδι στον τεράστιο κόσμο του Shadow of the Colossus.
Η επικότητα του Original Soundtrack που συνέθεσε ο Kow Otani οφείλεται στην πολυετή εμπειρία του στο χώρο της μουσικής, ξεκινώντας από το 1986, όταν ο Otani ολοκλήρωσε τις σπουδές του και εντάχτηκε στην Imagine, μία αρκετά μεγάλη δισκογραφική εταιρία υπό τη διοίκηση του Yuji Saito. Έπειτα, έχοντας αποκτήσει τα κατάλληλα εφόδια, ο συνθέτης ασχολήθηκε με το προσωπικό του έργο και προσπάθησε να κάνει τον προσωπικό του αντίκτυπο στη βιομηχανία του movie & game scoring μέσα από πολλές δουλειές, εκ των οποίων οι πιο αξιοσημείωτες είναι το City Hunter, τα franchise των Gamera και Gundam και σαφώς το Shadow of the Colossus.
Η μουσική επένδυση στο συγκεκριμένο παιχνίδι είναι πολύ σημαντική, καθώς πρέπει να δημιουργηθεί στον παίκτη η αίσθηση της κλίμακας, αλλά και να κάνει το ταξίδι του από Κολοσσό σε Κολοσσό πιο ευχάριστο. Ξεκινώντας, το πρώτο άκουσμα που μας καλωσορίζει στον νέο αυτόν κόσμο είναι το Prologue, το οποίο με έναν πολύ ομαλό τρόπο μας προϊδεάζει για το τι ακολουθεί. Ο συνθέτης χωρίζει τη μουσική του παιχνιδιού σε 3 κατηγορίες: τη μουσική μάχης, η οποία έχει ένα πολύ ενεργητικό και αξιομνημόνευτο ύφος, την μουσική του κόσμου, που τείνει πιο πολύ σε ambient – χαλαρωτική, γεγονός που κάνει την εξερεύνηση ακόμη καλύτερη, και τέλος, τη μουσική όταν ηττάται ένας Κολοσσός, που ανταμοίβει τον παίκτη για τον κόπο και τις μάχες του.
Γενικότερα, το genre στο οποίο αναφερόμαστε είναι κυρίως η κλασσική μουσική, με πολλές επιρροές από ethnic μουσική. Πιο συγκεκριμένα, όταν ζητήθηκε από τον music director να προσθέσει μια νότα πιο φολκ, χωρίς να προσδιοριστεί περισσότερο, ο Kow χρησιμοποίησε αρκετά το μπουζούκι, το οποίο δεν ήταν διαδεδομένο μόνο στην Ευρώπη και στην Ασία, αλλά και στη Μέση Ανατολή, έχοντας έτσι απήχηση σε ένα ακόμη ευρύτερο κοινό. Όπως ο ίδιος χαρακτηρίζει, η μουσική του παιχνιδιού είναι “σαν να έσωσες έναν αγαπημένο σου, αλλά δεν μπόρεσες να τους σώσεις όλους”, φερειπείν το End of the Battle αντί να είναι λυτρωτικό, έχει έναν πιο μακάβριο και σκοτεινό – μυστήριο χαρακτήρα, δίνοντας την αίσθηση πως βρισκόμαστε σε κηδεία.
Βασικός στόχος του composer όταν έντυνε το remaster, ήταν να προσπαθήσει να τονίσει ακόμη περισσότερο την αίσθηση της κλίμακας, πόσο μικρός είναι δηλαδή ο ήρωας σε σχέση όχι μόνο με τους Κολοσσούς αλλά και με το περιβάλλον. Έφερε σε πέρας με μεγάλη επιτυχία το σκοπό αυτό, δίνοντας το μοναδικό του στίγμα στο τεράστιων διαστάσεων παιχνίδι. Ενώ ακόμη και ο ίδιος θα ήθελε να συνθέσει εξ αρχής ένα φρέσκο ολοκαίνουριο soundtrack, δυστυχώς αυτό δεν κατέστη δυνατό λόγω χρονικού περιορισμού. Εξάλλου, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τον χαρακτήρα του πρώτου παιχνιδιού, που σίγουρα θα ήταν περίεργο.
Εν κατακλείδι, η μουσική επένδυση του Shadow of the Colossus ήταν ένα από τα στοιχεία που ανέβασαν τόσο πολύ το παιχνίδι στα μάτια του κόσμου και ακόμη και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο επικά και μαγευτικά soundtrack παιχνιδιών στην ιστορία, με πολλούς να ακούνε την playlist σε τακτική βάση. Τα αισθήματα που προκαλλούνται είναι τόσο έντονα και ξεχωριστά, που μόνο ο Kow Otani θα κατόρθωνε κάτι τέτοιο σε τόσο μεγάλο βαθμό. Πάμπολλοι είναι οι gamers που λάτρεψαν το soundtrack και έφτιαξαν τα δικά τους remixes, φέρνοντας το είδος της μουσικής στα προσωπικά τους γούστα, όπως metal, ή συνεχίζοντας το γνήσιο, απόκοσμο ύφος.
