Την τελευταία δεκαετία οποιοσδήποτε ασχολείται με το “άθλημα” των video games αδιαμφισβήτητα έχει παρατηρήσει τους δεκάδες τίτλους που κυκλοφορούν και έχουν ως χαρακτηριστικό τους μια pixel αισθητική.
Και ενώ το είδος αυτό των γραφικών δεν είναι νέο σε καμία περίπτωση, η μεγάλη διαφορά έγγειται στο γεγονός ότι το Pixel Art σε ένα παιχνίδι, δεν χρησιμοποιείται απαραίτητα λόγω περιορισμών στο budget ή της έλλειψης τεχνικών προδιαγραφών. Αποτελεί πλέον, μια επιλογή δημιουργικής έκφρασης και μια μορφή τέχνης η οποία (ξανά)ήρθε, όπως φαίνεται, για να μείνει.
Αν κάποιος τη δεκαετία του ’90, και μετά την εμφάνιση των πρώτων 3D γραφικών, μας έλεγε ότι το 2022 η pixel αισθητική θα έχει μια δική της θέση στα βιντεοπαιχνίδια, σίγουρα θα τον κοιτούσαμε με καχυποψία…το λιγότερο. Να που όμως είμαστε στη χρονιά αυτή, και πολλοί τίτλοι σχεδιασμένοι τετραγωνάκι-τετραγωνάκι καταλήγουν πολύ πιο εντυπωσιακοί από τρισδιάστατους ανταγωνιστές που χρησιμοποιούν την αφρόκρεμα των νέων τεχνολογιών.
Χωρίς να μένουμε μόνο στο κομμάτι των γραφικών ωστόσο, σας παρουσιάζουμε 5 τίτλους τους οποίους αξίζει να δείτε, είτε νιώθετε τη νοσταλγία των pixels να σας χτυπάει την πόρτα, είτε απλά αγνοήσετε την πόρτα και ενδιαφέρεστε για κάποιο κρυμμένο διαμάντι.
LAIR OF THE CLOCKWORK GOD (SIZE FIVE GAMES / 2020)
Το Lair of the Clockwork God είναι ένας από τους πιο ιδιαίτερους και μοναδικούς συνδυασμούς που θα συναντήσει κανείς σε έναν τίτλο. Πρόκειται στην ουσία για ένα 2D point and click – platformer. Ναι καλά διαβάσετε.
Πρωταγωνιστές του παιχνιδιού είναι ο Ben και ο Dan (ονόματα τα οποία παραπέμπουν στους ίδιους του δημιουργούς του παιχνιδιού). Ο Ben είναι βγαλμένος από την εποχή της Lucas Arts και παραμένει θεωρητικά και πρακτικά κολλημένος σε αυτή. Κινείται και σκέφτεται όπως ένας χαρακτήρας point and click παιχνιδιού. Μπορεί να κάνει interact με διάφορα αντικείμενα στο περιβάλλον, να συνδυάσει τον εξοπλισμό στο inventory του, ενώ δεν έχει την δυνατότητα του jump ούτε την σπιρτάδα του συντρόφου του. Στον αντίποδα λοιπόν, ο Dan προέρχεται από το platformer είδος. Είναι γρήγορος, διαθέτει double jump, μπορεί να επωφεληθεί από τα διάφορα skills και τον εξοπλισμό που θα του ετοιμάσει ο Ben, ενώ με την σειρά του, μπορεί να κουβαλήσει τον Ben σε δυσπρόσιτα για αυτόν σημεία.
Ο παίκτης καλείται να χειριστεί τους δύο χαρακτήρες και χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες του καθενός ξεκινάει η περιπέτεια 2 φίλων για να βρουν το λουλούδι το οποίο θα θεραπεύσει τον καρκίνο. Το χιούμορ του παιχνιδιού σε συνδυασμό με τις αυτο-αναφορές στην ίδια τη βιομηχανία και τα δύο εκ διαμέτρου αντίθετα είδη που εκπροσωπούν οι χαρακτήρες, κάνουν το Lair of the Clockwork God μια άκρως διασκεδαστική εμπειρία.
Χρησιμοποιώντας το μυαλό του Ben και την κινητικότητα του Dan θα λύσετε προκλητικούς γρίφους, θα εκτιμήσετε τους καυστικούς διαλόγους και θα ζήσετε μια περιπέτεια που συνδυάζει παρελθόν, παρόν…και λίγο μέλλον.
A SHORT HIKE (ADAM ROBINSON-YU / 2019)
Δεν είναι λίγες οι φορές που ανάμεσα σε μεγάλους τίτλους και κυκλοφορίες της βιομηχανίας, χρειαζόμαστε ένα σφηνάκι χαλαρότητας. Αυτόν τον σκοπό έρχεται να εκπληρώσει και το παιχνίδι του τίτλου, το A Short Hike.
Πρόκειται για μια πολύ μικρής διάρκειας περιπέτεια με πρωταγωνίστρια την Claire. H Claire σε μια εξόρμηση της στην εξοχή, συνειδητοποιεί ότι το μόνο μέρος όπου μπορεί να βρει σήμα στο κινητό της είναι η κορυφή του βουνού και έτσι ξεκινάει την διαδρομή της προς τα εκεί. Στην πορεία η πρωταγωνίστρια μας θα συναντήσει άλλους ορειβάτες και απλούς επισκέπτες του νησιού οι οποίοι είτε απλά περνούν την ώρα τους, αναζητούν παρέα ή αντιμετωπίζουν κάποιο ζήτημα και χρειάζονται βοήθεια. Ο παίκτης μπορεί να βοηθήσει τα υπόλοιπα ζώα της ιστορίας να βρουν αντικείμενα που έχουν χάσει, να παίξει μαζί τους ή απλά να ρίξει την πετονιά του στην λίμνη και να απολαύσει την ηρεμία του τοπίου.
Είναι δύσκολο κανείς να περιγράψει το αίσθημα που προκαλεί αυτός ο τίτλος καθώς ενώ μπορεί να ακούγεται άσκοπος και ανούσιος, προσφέρει μια αίσθηση ελευθερίας, παιδικότητας και ανεμελιάς που δεν εκφράζεται εύκολα με λόγια. Λειτουργεί αλληγορικά αν σκεφτεί κανείς το πόσο δύσκολο είναι πλέον να κάνεις ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα και τους φρενήρεις ρυθμούς στους οποίους ζούμε. Το πόσο λυτρωτικό είναι να πατήσεις παύση για κάποιες ώρες και να ασχοληθείς με απλά πράγματα τα οποία προσπερνάς πολύ εύκολα.
Η μουσική, οι μελωδίες αλλά και οι ήχοι της υπαίθρου συμβάλλουν φυσικά και αυτά σε μια μικρή εμπειρία που σας προτείνουμε να κάνετε ένα διάλειμμα και να την ευχαριστηθείτε χωρίς δεύτερη σκέψη.
BACKBONE (EGGNUT / 2021)
Πολύ συχνά πλέον, ένας δημιουργός ή στούντιο επιλέγουν να καταφύγουν στην υποστήριξη μιας crowd-funding υπηρεσίας προκειμένου να δουν το πόνημα τους να παίρνει σάρκα και οστά. Έτσι και το Backbone, μετά από μια επιτυχημένη καμπάνια μέσω Kickstarter, έφτασε στα χέρια μας και αποτελεί τον πρώτο τίτλο του Καναδέζικου στούντιο.
Πρόκειται για έναν adventure τίτλο, τοποθετημένο σε ένα δυστοπικό Βανκούβερ όπου ο πρωταγωνιστής/ρακούν, και ντετέκτιβ κατά το επάγγελμα Howard Lotor, προσπαθεί να βγάλει τα προς το ζην. Η νουάρ κατηγορία στην οποία ανήκει, γίνεται αμέσως αισθητή από μια εκπληκτική ατμόσφαιρα, μια μουντή παλέτα χρωμάτων και ένα άριστο jazz-like soundtrack. Εμφανείς, κατά την προσωπική μας άποψη και χωρίς κάποια επίσημη παραδοχή, είναι και οι επιρροές από το βραβευμένο κόμικ Grandville, καθώς όπως και εκεί, στο Backbone o χαρακτήρας μας ζει σε έναν κόσμο με ανθρωπόμορφα ζώα ενώ καλείται να εξιχνιάσει μια υπόθεση η οποία απλώνει τα δίχτυα έως τα υψηλά επίπεδα της κοινωνίας.
Το gameplay βασίζεται όπως είναι αναμενόμενο στους διαλόγους με διάφορους NPCs και την άντληση πληροφοριών από αυτούς. Πολύ ευπρόσδεκτη είναι και η δυνατότητα επιλογής στις απαντήσεις παρ’ ότι τις περισσότερες φορές το παιχνίδι δεν επιτρέπει στον παίκτη να ξεφύγει από τον κυνισμό που διακατέχει τον πρωταγωνιστή μας. Οι υπόλοιποι πολίτες είναι άψογα σχεδιασμένοι και αποτελούν μοναδικές παρουσίες που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζουν NPCs του σωρού.
Ο τίτλος χωρίζεται σε 3 parts, και ενώ τα 2 πρώτα δίνουν τέτοια φόρα στο παιχνίδι και όλες τις προϋποθέσεις για κάτι το πραγματικά εξαιρετικό, δυστυχώς το τελευταίο μέρος, εν μέρει εκτροχιάζεται. Παρόλη την απογοήτευση του κλεισίματος ωστόσο, το Backbone μπαίνει στην λίστα μας καθώς αξίζει τον χρόνο σας για το πόσο καλά ενορχηστρωμένο είναι το πρώτο του μέρος, τα ζητήματα που προσπαθεί να θίξει (αλλα δυστυχώς δεν αναπτύσσει επαρκώς) αλλά και για το πόση ελπίδα δημιουργεί για τις μελλοντικές δημιουργίες του στούντιο.
Μπαίνει στην λίστα μας και για κάτι ακόμα..γι’ αυτό το πανέμορφο Pixel Art. Αποτελεί αν όχι (οριακά) τον πιο, σίγουρα έναν από τους πιο εντυπωσιακούς σχεδιασμούς εκεί έξω. Η λεπτομέρεια της πόλης κλέβει την παράσταση, ενώ οι αντανακλάσεις που έχουν δημιουργηθεί κάνουν το art design του Backbone να φαίνεται εξωπραγματικό. Τρανό παράδειγμα ότι η τεχνοτροπία αυτή έχει πολύ μέλλον ακόμα και μπορεί να εκπλήξει ακόμα και τον πιο δύσπιστο παίκτη.
Αν και με αρκετά προβλήματα όσον αφορά το plot line του και τον ρυθμό της ιστορίας, σε περίπτωση που έχετε ένα soft spot για τις νουάρ περιπέτειες, δώστε του την ευκαιρία που του αξίζει.
UNMETAL (@UNEPIC_FRAN / 2021)
Το UnMetal έχει κάτι από εκείνες τις παρωδίες που εμφανίζονται στον κινηματογράφο, οι οποίες σατιρίζουν ένα ολόκληρο είδος ταινιών. Κάτι όμως από την εποχή που αυτές οι ταινίες ήταν καλές.O τίτλος φυσικά απευθύνεται σε όλους, αλλά σίγουρα θα τον εκτιμήσουν πολύ περισσότερο όσοι έχουν ζήσει την εποχή του 2D Metal Gear Solid αλλά και τις ένδοξες στιγμές όπου οι action, πλέον cult, ταινίες μεσουρανούσαν.
Για να αναφερθούμε πλέον στο ίδιο το παιχνίδι, πρωταγωνιστής του είναι ο Jesse Fox. Ένας στρατιώτης ο οποίος αιχμαλωτίστηκε για ένα έγκλημα το οποίο όμως δεν διέπραξε (?) ποτέ. Σκοπός είναι φυσικά να καταφέρει να ελευθερωθεί και να ξεφύγει από το στρατόπεδο του εχθρού στο οποίο βρίσκεται. Και κάπως έτσι ξεκινάει μια ξέφρενη ιστορία με άπλετο χιούμορ και αναφορές σε γνωστούς τίτλους και είδη. Φυσικά η αναφορά του Metal Gear Solid πιο πάνω μόνο τυχαία δεν ήταν, καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να παίξετε έστω και 10 λεπτά του παιχνιδιού και να μην σας έρθει στο μυαλό ο ιστορικός τίτλος. Μόνο που η χιουμοριστική διάθεση του UnMetal του δίνει μια άλλη τροπή.
Εννοείται πως έχετε στην διάθεση σας ένα παραδοσιακό inventοry στο οποίο μπορείτε να κάνετε combine, να συλλέξετε πόντους για να κάνετε level-up ενώ υπάρχει και μια πολύ μεγάλη ποικιλία στα όπλα. Επιβάλλεται φυσικά, να εξασκήσετε τις stealth ικανότητες σας προηγουμένως καθώς η αλόγιστη χρήση όπλων δεν συστήνεται σε όλες τις περιπτώσεις. Οι φρουροί εν ονόματι Mike (ναι όλοι τους) δεν θα διστάσουν να ανταποδώσουν τα πυρά και να σας δυσκολέψουν. Ενώ αν πετάξετε ένα κέρμα μπορεί να τους αποσπάσετε την προσοχή. Εκτός αν βέβαια, ξέρουν ήδη το κόλπο! Το close combat κομμάτι του παιχνιδιού φέρνει κάτι από τίτλους άλλης δεκαετίας ενώ τα Easter Eggs εμφανή και μη (Versus screen πριν από κάθε Boss Fight!) θα σας κάνουν να γελάσετε με την καρδιά σας και να νοσταλγήσετε μια άλλη εποχή.
Για μερικούς ίσως το χιούμορ είναι πλέον χοντροκομμένο, μην ξεχνάτε όμως πως οι επιρροές έρχονται από δεκαετίες όπου όλα αυτά ήταν αποδεκτά ενώ αν δεν έχετε έχετε καμία εμπειρία με το είδος και το στυλ, το UnMetal είναι ευκαιρία να πάρετε μια γεύση.
HYPER LIGHT DRIFTER (HEART MACHINE / 2016)
Τελευταίο αλλά σίγουρα όχι λιγότερο σημαντικό, έρχεται το Hyper Light Drifter, από την Heart Machine η οποία πρόσφατα μας χάρισε το αμφιλεγόμενο Solar Ash. Όσο αμφιλεγόμενο ήταν το τελευταίο του δημιούργημα ωστόσο, τόσο κοινώς αποδεκτή έγινε η πρώτη προσπάθεια του στούντιο.
Για όσους από εσάς τυχαίνει να μην το έχετε ακούσει, το Hyper Light Drifter εμφανίστηκε το 2016, με τον δημιουργό του Alx Preston να προσπαθεί να αποτυπώσει στο παιχνίδι τις εμπειρίες και τα συναισθήματα του από μια μακροχρόνια ασθένεια που τον βασανίζει.
Ο πρωταγωνιστής μας ο Drifter, γνωρίζοντας την σοβαρότητα της υγείας του, ξεκινάει μια εξερεύνηση σε έναν κόσμο τόσο εχθρικό όσο και ελκυστικό. Ο στόχος του άγνωστος. Το εντυπωσιακότερο όλων στον τίτλο αυτόν, είναι το πόσο σφιχτοδεμένο είναι το gameplay του. O Drifter έχει τόση ταχύτητα και απόκριση στον χειρισμό που κάνει το traversal και τις μάχες εθιστικές, ενώ πολύ άμεσα καταλαβαίνει κάποιος ότι η γρήγορη κίνηση στο χώρο δεν είναι πολυτέλεια αλλά τρόπος επιβίωσης. Η ποικιλία των εχθρών είναι μεγάλη ενώ υπάρχουν φορές που θα χρειαστεί να τους πλησιάσετε ή να χρησιμοποιήσετε κάποιο long-range όπλο. Σε κάθε περίπτωση η προσέγγιση πρέπει να έχει κάποια τεχνική καθώς η ζωή του πρωταγωνιστή δεν δέχεται πολλά hits ενώ τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο στα boss fights.
Oι αρχαίοι ναοί, τα ερείπια και η αίσθηση εγκατάλειψης του κόσμου σε συνδυασμό με το ότι ο τίτλος δεν στηρίζει την αφήγηση του σε διαλόγους αλλά σε εικόνες και ένα υπέροχο soundtrack, κάνουν το Hyper Light Drifter να έχει μια θέση στους all-time-classic τίτλους της γενιάς του.
Fans ή όχι του Pixel Art ελπίζουμε και αυτή τη φορά κάποιος τίτλος να σας έκλεισε το μάτι, και εννοείται επιφυλασσόμαστε για τη συνέχεια!
