Η Devolver Digital αποτελεί μία από τις καλύτερες εταιρίες στο χώρο των indie. H λίστα, παιχνιδιών της, εμπεριέχει μέσα τους top indie τίτλους των τελευταίων χρόνων (Hotline Miami, Inscryption, Cult of the Lamb και πολλά άλλα). Το Wizard with a Gun έρχεται να προστεθεί στο κατάλογο της εταιρίας. Θα καταφέρει όμως να ξεχωρίσει; Η απάντηση είναι κάπου στη μέση…
Αρχικά μπαίνοντας στο κόσμο του παιχνιδιού, μετά από ένα όμορφο cutscene, το art style του παιχνιδιού είναι κάτι ενδιάμεσα από Don’t Starve και Hades. Τα γραφικά του δεν φτάνουν τα επίπεδα λεπτομέριας του Hades, όμως η όλη αισθητική του θεματικά είναι on point. Η εστίαση του τίτλου βρίσκεται περισσότερο στη μαγεία και λιγότερο στo Western στοιχείο, που δεν με έκανε να βαρεθώ καθόλη την ενασχόληση μου με τον τίτλο. Το κερασάκι στη τούρτα έρχονται να βάλουν τα διάφορα εφέ των όπλων ανάλογα με το είδος της σφαίρας που έχουμε.
Ως προς την ιστορία και τη λούπα του gameplay έχουμε ως εξής: κάθε 5 λεπτά ο κόσμος καταστρέφεται και πρεπει μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα να βρούμε κάποια gears και να διορθώσουμε το ρολόι του χρόνου. Μετά το πέρας των 5 λεπτών ο κόσμος του παιχνιδιού καταστρέφεται και γίνεται reset. Όσα περισσότερα γρανάζια βρίσκουμε τόσο περισσότερο ανοίγει ο κόσμος και ανοίγουν καινουργιες περιοχές. Αν πεθάνουμε κατά τη διάρκεια του run, χάνουμε όλα τα αντικείμενα που έχουμε μαζέψει, από resources μέχρι και τα όπλα.
Και σαν <<πάσα>> από τη προηγούμενη παράγραφο, ας πάμε στο gameplay και τα όπλα του παιχνιδιού. Όπως προδίδει και ο ίδιος ο τίτλος, δεν υπάρχει το πατροπαράδωτο “μαγικό staff” αλλά οι μαγίες γίνονται με όπλα. Δυστυχώς δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε όπλα όμως εδώ έρχονται να προστεθούν οι σφαίρες. Τα είδη τους είναι πολλά (φωτιάς, δηλητηρίου, νερού, πάγου κ.α) και κάθε όπλο μπορεί να πάρει έως 2 ειδών. Τα combo που δημιουργούν είναι πολλά και διαφορετικά εμπλουτίζοντας το gameplay και την εξουδετέρωση των εχθρών μας.
Αλλά πιστεύω περισσότερη σημασία έχει δοθεί στο crafting και το management των υλικών μας. Σχεδόν κάθε αντικείμενο στο περιβάλλον, από δέντρα μέχρι βράχους καταστρέφονται με σκοπό τη συγκέντρωση υλικών. Έτσι, μπορούμε να κραφτάρουμε νέα είδη σφαιρών, potions, crafting stations και research hubs. Καθώς ξεκλειδώνουμε καινούργιες περιοχές βρίσκουμε καινούργια είδη υλικών με σκοπό τη δημιουργία δυνατότερου εξοπλισμού. Η αλήθεια είναι ότι θα χρειαστεί να κάνετε ολόκληρα runs μόνο και μόνο για να μαζέψετε υλικά και να κάνετε δυνατότερο το χαρακτήρα σας κάτι που το βρήκα πολύ κουραστικό.
Όλο το crafting γίνεται μέσω του The Tower, μία περιοχή που λειτουργεί σαν “βάση” όπου μπορούμε να το διακοσμήσουμε, να φτιάξουμε σφαίρες και να αναβαθμίσουμε το χαρακτήρα μας. Γενικότερα ενώ μπορούμε να το διακοσμήσουμε όπως θέλουμε, πρόκειται για μία επιλογή που νομίζω δεν την πολυσκέφτηκαν οι δημιουργοί, καθώς δεν μας βοηθάει καθόλου στην περιπέτειά μας. Πέραν από τις αναβαθμίσεις, το παιχνίδι έχει και ένα σωρό αντικείμενα (κρεβάτια, βιβλιοθήκες κτλ) όπου τα σκανάρουμε στο κόσμο και μπορούμε να τα δημιουργήσουμε μέσω ενός όπλου. Θα έπρεπε να το σκεφτούν περισσότερο, πχ αν είχαμε κρεβάτι και κοιμόμασταν να είχαμε buff στο επόμενο run. Χαμένη ευκαιρία κατά την άποψη μου και θεωρώ πως ο κόσμος δεν θα μπει καν στη διαδικασία να διακοσμήσει το Tower.
Οι πρώτες ώρες για τον παικτη είναι απωθητικές, καθώς το παιχνίδι δεν σταματάει να μας πετάει μενού με αντικείμενα και να βομβαρδίζει με πληροφορίες. Αλλά καθώς το παιχνίδι περιέχει co-op τα πράγματα σίγουρα αλλάζουν προς το καλύτερο. Η εμπειρία γίνεται πιο εύκολη καθώς οι εχθροί βαράνε τον ένα παίκτη, με τον άλλο να κάνει damage. Για κάποιους θα τους απομακρύνει αυτό, εμένα μου προκάλεσε το αντίθετο συναίσθημα, καθώς βρίσκαμε συνέχεια καινούργια combos να κάνουμε. Σε όλο το παιχνίδι, πέθανα μόνο μία φορά, οπότε πιστεύω δεν θα δυσκολέψει κανέναν.
Σημαντικά προβλήματα παρατήρησα στο framerate του παιχνιδιού, με συνεχόμενα freezes και frame drops. Ειδικά όταν εμφανιζόντουσαν πολλοί εχθροί στην οθόνη, το πράγμα ξέφευγε. Επίσης, καθώς δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνεις στο κόσμο του, πέραν από το να σκοτώνεις τα πάντα, η λούπα του με κούρασε. Ο μοναδικός μας στόχος είναι να μαζέψουμε τα γρανάζια του χρόνου και αυτό ήταν. Όπως επίσης και το τέλος του παιχνιδιού είναι από τα πιο anticlimactic που έχω δεί, με ένα ξερό κείμενο και να πέφτουν credits. Πραγματικά αδιανόητο!
Η συνολική μου εμπειρία τις 12 ώρες που διαρκεί το Wizard with a Gun, ήταν ευχάριστη αλλά δεν νομίζω να ξαναεπιστρέψω σύντομα. Τα διάφορα τεχνικά θέματα και η επαναλαμβανόμενη λούπα του δεν μου κράτησε το ενδιαφέρον για όσο θα ήθελα. Στα δυνατά του σημεία πάντως είναι το co-op και τα διάφορα combos των όπλων. Θα το πρότεινα σίγουρα σε όσους τους αρέσει το rogue-like στοιχείο και το συνεργατικό παιχνίδι, στους υπόλοιπους θα έλεγα να δούνε κάποιο gameplay και αν δεν τους ικανοποιεί να προβούν σε άλλα διαμαντάκια της εταιρείας.
