Παραδόξως, το Trepang2 δεν είναι κάποιο sequel. Μάλιστα, μετά την ενασχόληση μας με το παιχνίδι, ακόμη δεν καταλάβαμε γιατί οι developers επέλεξαν να μπερδέψουν το κοινό άνευ λόγου και αιτίας. Αυτό που καταλάβαμε όμως και με το παραπάνω είναι το πόση διασκέδαση μπορεί να κρύβεται σε ένα shooter τριών ωρών, που δανείζεται κάποια στοιχεία από το franchise του F.E.A.R. και εξελίσσεται σε μία από τις μεγάλες εκπλήξεις του 2023.
Τα πράγματα είναι απλά. Αναλαμβάνουμε τον υπέρ-στρατιώτη 106 και αφού δραπετεύουμε από το bunker που μας κρατούν έγκλειστους, εντασσόμαστε σε μία μιλιταριστική οργάνωση και προσπαθούμε να φέρουμε στο φως τα φρικιαστικά πειράματα και τις υπόλοιπες παράνομες δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε αντίστοιχες εγκαταστάσεις. Ε, εάν χρειάζεστε πολλές περισσότερες δικαιολογίες για να μακελέψετε ό,τι βρεθεί στο δρόμο σας, δύσκολα θα τις βρείτε εδώ. Το σενάριο που θα συναντήσουμε χωράει σε μία σελίδα Α4, πράγμα λογικό, εάν αναλογιστεί κανείς την τρίωρη διάρκεια του παιχνιδιού και τις συνολικά 6 αποστολές του. Σίγουρα πάντως δεν θα μας χαλούσε κάτι πιο πρωτότυπο ή κάτι λιγότερο κλισέ στον τομέα της ιστορίας, αν και αρκετοί μάλλον δεν θα ασχοληθούν καν ιδιαίτερα.
Από εκεί και πέρα, το concept του παιχνιδιού είναι όσο πιο απλό γίνεται. Κάθε φορά εφοδιάζεστε με τα όπλα της επιλογής σας και κάνετε “ντου” σε γιγαντιαίες εγκαταστάσεις, με σκοπό να εξοντώσετε τον “αρχηγό” κάθε περιοχής και σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, να θέσετε τέλος στα πλάνα της οργάνωσης Horizon. Παρότι η βασική gameplay λούπα δεν αλλάζει σχεδόν ποτέ, παρά μόνο σε κάποια πιο stealth κομμάτια, οι περιοχές, καθώς και οι τύποι των εχθρών σε κάθε μία από αυτές, διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους και το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο. Εάν αυτές οι 6 κεντρικές περιοχές δεν σας αρκούν, ο τίτλος έχει φροντίσει να σας καλύψει με την παρουσία άλλων τόσων παράπλευρων αποστολών, οι οποίες βέβαια μάλλον είναι περισσότερο combat challenges, που δεν έχουν πολλά να προσφέρουν.
Όπως καταλάβατε, η δράση είναι καταιγιστική και το αιματοκύλισμα ασταμάτητο. Το shooting αποτελεί το 99% της εμπειρίας και σίγουρα δεν θα απογοητεύσει κανέναν που αρέσκεται σε ένα καλό first-person-shooter. Είναι ένα σύστημα στιβαρό, με επαρκές “βάρος”, αν και η αξιοποίηση του DualSense είναι μηδενική, σε ένα παιχνίδι που, πιστέψτε με, θα θέλατε να νιώθετε τις σκανδάλες να υποφέρουν κάτω από τα δάχτυλα σας. Οι 2 επιπλέον μηχανισμοί είναι αυτός του bullet-time, με τους αντιπάλους να κινούνται σε αργή κίνηση για περιορισμένο χρονικό διάστημα, καθώς και αυτός της εξαφάνισης, με τον 106 να έχει τη δυνατότητα να γίνεται αόρατος για λίγο, σε περίπτωση που χρειαστεί να ξεφύγετε γρήγορα από μία δυσμενή κατάσταση.
Σε γενικές γραμμές, δεν έχουμε να κάνουμε με ένα απαιτητικό παιχνίδι, στο normal επίπεδο δυσκολίας πάντα, αν και κάποια απροσδόκητα diffuculty spikes μπορεί να σας τη σπάσουν, ανά περιπτώσεις. Αξίζει όμως να σημειωθεί, πως υπάρχουν στιγμές που ο τίτλος ακροβατεί στα όρια του horror, κρυφοκοιτάζοντας προς το F.E.A.R. που προαναφέραμε, προσθέτοντας ένα υπερφυσικό στοιχείο στην εξίσωση, που ενώ σίγουρα του πηγαίνει, δεν εξερευνάται επαρκώς. Οι κάπως πιο stealth πειραματισμοί, απέναντι σε μία απροσδόκητα καλοστημένη τεχνητή νοημοσύνη, γρήγορα αντικαθιστώνται από μία Heavy Metal φρενίτιδα, που αναπόφευκτα μας φέρνει στο μυαλό και το DOOM, κάτι που μόνο ως κολακευτικό μπορεί να αναφερθεί.
Να μην παραλείψουμε πως τα διάφορα bosses που θα συναντήσετε διαφέρουν παρά σάγγας το ένα από το άλλο, όσον αφορά την αντιμετώπισή τους, κάτι που δείχνει πως η μικρή ομάδα πίσω από τον τίτλο έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει κάτι αρκετά ευρηματικό, με την κατάλληλη υποστήριξη, οικονομική και μη. Και μιας που αναφερθήκαμε σε αυτή, σίγουρα θα θέλατε να γνωρίζετε πως η ομάδα ανάπτυξης αποτελείται από 4 μόλις άτομα, που εργάστηκαν 6 ολόκληρα χρόνια, κάτι που προσφέρει και επαρκή ελαφρυντικά για τα ατοπήματα που έχουμε ήδη αναφέρει. Προσωπικά θα ήθελα πολύ να τους δω σε κάτι ακόμη μεγαλύτερο στο εγγύς μέλλον.
Παρά το περιορισμένο επίπεδο της παραγωγής, τα γραφικά του Trepang2 με άφησαν απόλυτα ικανοποιημένο, σε σημείο που εντυπωσιάστηκα από τη συνέπεια του οπτικού τομέα καθώς εναλλασσόταν συχνά από το απόλυτο σκοτάδι σε υπερβολικά φωτεινές περιοχές. Η Unreal Engine 4 κάνει τη δουλειά της και με το παραπάνω, αν και σε ορισμένα σκηνικά, που η οθόνη γεμίζει από εχθρούς, βόμβες, σφαίρες, σπίθες και λάμψεις, είχαμε τα ανάλογα framedrops από το “κλειδωμένο” 60άρι framerate, που πιθανότατα θα διορθωθούν κιόλας. Εξίσου ποιοτικός είναι και ο ήχος, ιδίως με τη χρήση καλώς ακουστικών και με την παρουσία του Heavy Metal να δεσπόζει ανά πάσα στιγμή. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Συνοψίζοντας, πραγματικά δεν ήθελα να ολοκληρώσω την ενασχόληση μου με το Trepang2, κάτι που δυστυχώς δεν άργησε πολύ να συμβεί. Εάν θέλετε να γυρίσετε σβέρκους, να σπάσετε κόκκαλα, να αποκόψετε ανθρώπινα άκρα και να αιματοκυλήσετε το σύμπαν, αξιοποιώντας καλοσχεδιασμένους shooting μηχανισμούς, το παιχνίδι είναι για εσάς. Εάν από την άλλη προτιμάτε μία ιστορία με φιλοσοφικές αναζητήσεις, πολιτικά φορτισμένους διαλόγους, βαθιά ιστορικό υπόβαθρο και λιγότερη τεστοστερόνη, το PS Plus Extra προσφέρει το Disco Elysium από την ερχόμενη εβδομάδα. Σε όποια από τις 2 κατηγορίες κι αν ανήκετε, είστε πολύ φίλοι μου.
Ο κωδικός μας παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.
