Η Supermassive Games συστήθηκε για τα καλά στο κοινό του PlayStation με το Until Dawn του 2015. Από τότε, το studio έστρεψε την προσοχή του σε projects μικρότερης κλίμακας, τα οποία εν τέλει συνθέτουν την ανθολογία των Dark Pictures. Η ανθολογία όμως δεν στάθηκε ικανή να ξεδιψάσει το κοινό του Until Dawn, αφού τα νέα παιχνίδια στερούταν της ελκυστικότητας που διέπει τον τίτλο του 2015. Έτσι, η εταιρεία έθεσε επί τάπητος ένα νέο project, που φαντάζει και είναι -όπως υποδηλώνει και η πλήρης τιμή του- κάτι πιο μεγαλεπήβολο. Το The Quarry λοιπόν κατέφτασε πριν λίγες μέρες και χωρίς περιστροφές, μπορούμε να πούμε πως ήταν αυτό που περιμέναμε εδώ και καιρό.
Η ιστορία μας εξελίσσεται κατά τη διάρκεια της τελευταίας νύχτας της καλοκαιρινής σεζόν για ένα camping. Πάνω που οι νεαροί ομαδάρχες ήταν έτοιμοι να γυρίσουν σπίτια τους, ένα γεγονός τους αναγκάζει να μείνουν μία επιπλέον νύχτα στο χώρο της κατασκήνωσης. Όπως είναι λογικό, οι ίδιοι αποφασίζουν να το γιορτάσουν με ένα πάρτι, που περιλαμβάνει τρομακτικές ιστορίες, “θάρρος ή αλήθεια” κ.α. Σύντομα όμως η κατάσταση θα εκτροχιαστεί, αφού πολλά κρυμμένα μυστικά θα έρθουν στο προσκήνιο. Έτσι, ο παίκτης θα αναλάβει και τους 8 πρωταγωνιστές μας και θα επιχειρήσει να τους κρατήσει στη ζωή έως ότου ξημερώσει. Το σενάριο, αντλώντας πολλαπλές επιρροές από αντίστοιχες ταινίες τρόμου, όπως το Friday the 13th, μας παρουσιάζει μία ιστορία με αμείωτο ενδιαφέρον και αρκετές ανατροπές. Η Supermassive αναμειγνύει το ρεαλιστικό με το υπερφυσικό, όπως ακριβώς έπραξε και με το Until Dawn και τα καταφέρνει περίφημα. Σίγουρα, η αφήγηση θα μπορούσε να έχει έναν καλύτερο ρυθμό, αφού το παιχνίδι παίρνει το χρόνο του στην αρχή, ενώ φαίνεται να βιάζεται να δώσει τον επίλογο. Παράλληλα, η γραφή κάποιων διαλόγων μας προκάλεσε γέλιο και όχι με την καλή έννοια. Βεβαίως, θα έλεγε κανείς πως το παιχνίδι μένει πιστό στα πλαίσια του campy teen horror movie που εκπροσωπεί, οπότε και συγχωρείται.
Οι developers μας είχαν υποσχεθεί 186 διαφορετικά τέλη και παρότι δεν γνωρίζουμε εάν εν τέλει αυτή η υπόσχεση εκπληρώνεται, δεν χωρά αμφιβολία πως οι πιθανές διακυμάνσεις της ιστορίας είναι πάμπολλες. Ο παίκτης ( και ο κάθε χαρακτήρας ξεχωριστά ) θα βρεθεί αντιμέτωπος με δεκάδες περιπτώσεις που θα πρέπει να λάβει μία καθοριστική απόφαση. Είναι τέτοια η πολυπλοκότητα των συστημάτων του The Quarry που, ακόμη και μία επιλογή στο πρώτο κεφάλαιο μπορεί να καθορίσει το χαμό ή την επιβίωση ενός χαρακτήρα στο τέλος. Αυτό φυσικά σημαίνει πως πρόκειται για ένα παιχνίδι με υψηλό replaybility value και είναι μία περίπτωση που αξίζει να επισκεφτείτε ξανά. Από την άλλη, ο τίτλος δεν επιτρέπει την προσπέραση σκηνών ή διαλόγων, οπότε θα πρέπει να τον βιώσετε ξανά στην ολότητα του, κάτι που σίγουρα θα αποθαρρύνει αρκετούς. Ακόμη και η νέα προσθήκη, το death rewind, που επιτρέπει στον παίκτη να γυρίσει σε σημείο όπου έχασε κάποιον χαρακτήρα εξαιτίας κάποιας απόφασης, τον εξαναγκάζει στη συνέχεια να ξαναπαίξει ολόκληρο το παιχνίδι, δίχως τη δυνατότητα skip. Ιδανικός τρόπος να βιώσετε το The Quarry είναι σε co-op, όπου οι 8 χαρακτήρες μοιράζονται σε κάθε παίκτη και ο ένας πασάρει το χειριστήριο στον άλλον κάθε φορά που έρχεται η σειρά του. Μην ανησυχείτε ως προς τη μοιρασιά, αφού όλοι οι βασικοί χαρακτήρες παρουσιάζουν ενδιαφέρον και έχουν εντελώς ξεχωριστές προσωπικότητες, αξίζοντας έτσι να ερευνήσετε τη δική τους οπτική. Δεν θα λέγαμε πως τους συμπαθήσαμε όλους, τα ποιοτικότατα όμως performances των ηθοποιών μας “κράτησαν” και προσέφεραν στον τίτλο μία τεράστια δόση αληθοφάνειας.
Το gameplay του παιχνιδιού είναι αυτό ακριβώς που αναμενόταν, με τη λήψη αποφάσεων στο επίκεντρο. Πέρα από αυτές, ο παίκτης έχει αρκετές ευκαιρίες να αλληλεπιδράσει με το περιβάλλον και να αποκτήσει καλύτερη εικόνα για τα δρώμενα, συλλέγοντας παράλληλα στοιχεία και κάρτες ταρώ, 2 μορφές collectibles, που επηρεάζουν όμως την τελική έκβαση. Την περιήγηση στο χώρο δεν βοηθούν η ελαττωματική κάμερα -παρότι η ευρύτερη σκηνοθεσία είναι καλή- και η αργή κίνηση των χαρακτήρων, ενώ η μεγαλύτερη, σε σχέση πάντα με το Until Dawn, διάρκεια γέρνει την πλάστιγγα ακόμη περισσότερο προς την πλευρά της interactive ταινίας και λιγότερο προς αυτή του παιχνιδιού. Βεβαίως, αυτό σημαίνει πως το παιχνίδι απευθύνεται και σε μη gamers, αφού τα αγαπημένα σας πρόσωπα μπορούν και αυτά να απολαύσουν το The Quarry ως μία μεγάλη ταινία. Μη φοβηθείτε το co-op, αφού τα QTEs είναι ιδιαιτέρως εύκολα και βασίζονται μόνο στη χρήση του αριστερού αναλογικού μοχλού και του Χ. Κάποιοι ίσως επιθυμούσαν μεγαλύτερη πρόκληση, αλλά οι προθέσεις της Supermassive γίνονται ξεκάθαρες εξ’ αρχής, με την προσθήκη και μόνο του Movie mode. Το εν λόγω mode απευθύνεται στους λιγότερο “τολμηρούς”, αφού επιλέγετε ένα προκαθορισμένο σενάριο, όπως το “everyone lives” και αφήνετε το χειριστήριο, αφήνοντας την πλοκή να εξελιχθεί μόνη της. Έτσι, το The Quarry μετατρέπεται όντως σε ταινία και αφαιρεί το άγχος της επιλογής και των αντανακλαστικών από μεριάς του παίκτη. Η επιλογή είναι δική σας.
Όχι πως στην περίπτωση των Dark Pictures τα γραφικά ήταν άσχημα, αλλά εδώ η μηχανή γραφικών της Supermassive δείχνει τα δόντια της. Μπορεί ο κόσμος του παιχνιδιού να αποτελεί ένα απλό background για την εξέλιξη της ιστορίας, αυτό όμως δεν τον σταματά από το να δείχνει πανέμορφος. Κάθε σχεδόν πτυχή του οπτικού τομέα ενθουσιάζει και φυσικά λόγω του διαστήματος που μεσολάβησε από τότε, ξεπερνά και τα φανταστικά γραφικά του Until Dawn. Μοναδικό μελανό σημείο είναι το νερό, το οποίο ιδίως κατά τις βραδινές ώρες θυμίζει πίσσα και σήκωνε λίγη δουλίτσα. Τα εξαιρετικά και άκρως αληθοφανή μοντέλα των χαρακτήρων ήταν κάτι που περιμέναμε, αλλά δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε, ενώ αποφεύγεται σε μεγάλο βαθμό και το φαινόμενο του uncanny valley. Οι εκφράσεις του προσώπου είναι πετυχημένες, το lip-syncing είναι ποιοτικό και το προαναφερθέν καλοδουλεμένο voice acting προσθέτει στο ρεαλισμό. Μοναδική παράταιρη περίπτωση είναι το πρόσωπο της Emma, η οποία μπορεί να θεωρείται η όμορφη της παρέας, όμως ανά περιπτώσεις δείχνει σαν να έχει βάλει βαμβάκι στο εσωτερικό του μάγουλου της, σαν άλλος Marlon Brando στον Νονό. Εν κατακλείδι όμως, δεν θα παραξενευόμασταν εάν κάποιος περνούσε το The Quarry για live-action ταινία.
Συνοπτικά, το The Quarry είναι μία φοβερά διασκεδαστική περίπτωση, ιδίως για μία παρέα τριών-τεσσάρων ατόμων. Μπορεί να μην χαρακτηρίζεται ως το τέλειο παιχνίδι, καταφέρνει όμως άνετα να κοιτάξει στα μάτια το Until Dawn. Πρόκειται για ένα κράμα, τα συστατικά του οποίου φαντάζουν παρμένα απευθείας από λατρεμένες campy horror ταινίες και σίγουρα οι fans του είδους δεν πρέπει να το προσπεράσουν. Είναι ένα τρενάκι τρόμου, που μπορεί να αργεί να εκκινήσει, όταν όμως το κάνει, πηγαίνει με σπασμένα τα φρένα. Ιδανικό για την εποχή που κυκλοφόρησε, το The Quarry ξεπερνά τις σχεδιαστικές του ατέλειες και εκπληρώνει εν τέλει τον σκοπό του, που δεν είναι άλλος από τη γνήσια ψυχαγωγία. Κάποια στιγμή βέβαια η Supermassive οφείλει να κάνει το παραπάνω βήμα στην εξιστόρηση των ιστοριών της, όμως με το The Quarry κερδίζει σημαντική πίστωση χρόνου έως τότε.
Ευχαριστούμε θερμά τη CD Media για την παραχώρηση κωδικού για το review του τίτλου.
