Η ενασχόλησή μου με τα παιχνίδια γρίφων είναι μεγάλη, καθώς αγάπησα το είδος μέσα από τη σειρά Sherlock Holmes. Το The Inheritance of Crimson Manor είναι ένα παιχνίδι τύπου escape room, όπου ο στόχος μας είναι να ανακαλύψουμε την ιστορία των ανθρώπων που κατοικούσαν στη βίλα της οικογένειας Strange. Το στούντιο MediaCity Games αποτελείται από λίγα άτομα και διαθέτει μικρό budget, γεγονός που καθιστά δύσκολη την ανταγωνιστική του τοποθέτηση στην αγορά. Έτσι, η κριτική του τίτλου οφείλει να λαμβάνει υπόψη αυτούς τους περιορισμούς.
Η ιστορία ξεκινά με τον πρωταγωνιστή μας να αναλαμβάνει τον ρόλο του εκτελεστή της διαθήκης του αινιγματικού μεγιστάνα των σιδηροδρόμων, Hadley Strange. Μετά τον μυστηριώδη θάνατο τόσο της οικογένειας όσο και του ίδιου του Strange, καλούμαστε να ανακαλύψουμε τι πραγματικά συνέβη. O χαρακτήρας μας βρίσκεται ολομόναχος στην έπαυλη και δεν συναντάμε κανένα NPC κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Η αφήγηση ξεδιπλώνεται μέσα από σημειώματα και αναμνήσεις της οικογένειας Strange. Δυστυχώς, η ιστορία δεν καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον, ενώ το φινάλε είναι απότομο και μάλλον φτωχό σε εκτέλεση.
Όμως, η ουσία του παιχνιδιού βρίσκεται στους γρίφους του. Το The Inheritance of Crimson Manor προσφέρει ποικιλία γρίφων στο στυλ των Resident Evil, με τον παίκτη να αναζητά τα κλειδιά που ξεκλειδώνουν διαφορετικά τμήματα της έπαυλης. Κάθε δωμάτιο είναι μοναδικό και καλοσχεδιασμένο, δημιουργώντας μια προσεγμένη ατμόσφαιρα escape room. Παρόλα αυτά, οι γρίφοι είναι αρκετά απλοϊκοί και εύκολοι, κάτι που μειώνει σημαντικά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Επιπλέον, το σύστημα βοήθειας (hint system) παρέχει λύσεις υπερβολικά απλόχερα, αφαιρώντας μεγάλο μέρος της πρόκλησης.
Από την άλλη η ποικιλία των γρίφων είναι αξιοθαύμαστη. Υπάρχουν όλων των ειδών οι γρίφοι, από Trial and error, ψάξε το χ αντικείμενο και βρες τη χρήση του και την εξερεύνση μέσα από σημειώματα. Όσοι δεν έχουν ξανασχοληθεί με τέτοιους τίτλους θεωρώ πως είναι μία καλή αρχή να ενταχθούν στο είδος. Σε αυτό το τομέα το παιχνίδι κάνει καλά τη δουλειά του, χωρίς να γίνεται γραμμικό και με απόλυτη ελευθερία κινήσεων.
Τα γραφικά του παιχνιδιού αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους προβληματισμούς μου. Τα περιβάλλοντα του παιχνιδιού στο σύνολο τους είναι ικανοποιητικά, όμως τα textures έχουν χαμηλή ανάλυση και όταν έπαιρνα αντικείμενα στο χέρι για να τα εξετάσω, η ποιότητα θύμιζε παιχνίδια εποχής PlayStation 2 – στην καλύτερη περίπτωση. Επιπλέον, το performance είναι απογοητευτικό, καθώς δεν έχει γίνει καλή βελτιστοποίηση. Δεν νοείται μια κονσόλα όπως το PlayStation 5 να μην μπορεί να τρέξει σταθερά έναν τόσο τεχνικά απλό τίτλο.
Ένα ακόμα αρνητικό στοιχείο είναι η παντελής έλλειψη voice-over. Το μόνο ηχητικό στοιχείο που συνοδεύει το παιχνίδι είναι μια απαλή μουσική υπόκρουση, η οποία, αν και δημιουργεί ατμόσφαιρα, δεν αρκεί για να καλύψει την απουσία αφηγηματικής εμβάθυνσης. Οι ήχοι στο περιβάλλον είναι οκ και εξυπηρετούν το σκοπό τους, όπως για παράδειγμα στην επίλυση ενός γρίφου ακούγεται ένας χαρακτηριστικός θόρυβος.
Εν κατακλείδι, λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόκειται για μια προσπάθεια ενός μικρού στούντιο, αυτό πρέπει να συνεκτιμηθεί στην τελική αξιολόγηση. Το The Inheritance of Crimson Manor απευθύνεται αποκλειστικά σε όσους θέλουν να παίξουν ένα χαλαρό παιχνίδι γρίφων, χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις. Δυστυχώς, δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει σε κανέναν τομέα, οι γρίφοι του είναι υπερβολικά απλοϊκοί και το περιεχόμενό του περιορισμένο. Παρ’ όλα αυτά, όσοι αναζητούν ένα escape room παιχνίδι για να περάσουν λίγες ευχάριστες ώρες και είναι διατεθειμένοι να δεχτούν τις αδυναμίες του, ίσως βρουν κάτι ενδιαφέρον, ειδικά δεδομένου ότι το είδος είναι πλέον σπάνιο.
