Το The Gap κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες από τη σλοβένικη LABEL THIS των μόλις 2 ατόμων. Πρόσφατα είχαμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε με τον τίτλο και να περάσουμε περίπου 3 ώρες στον κόσμο αυτού του δράματος επιστημονικής φαντασίας. Ναι, το The Gap είναι ένα άκρως σοβαρό παιχνίδι, που δεν φοβάται να αντιμετωπίσει κατάματα κάποιες πολύ σκληρές θεματικές, εμπλουτίζοντας τον walking sim χαρακτήρα του με μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες.
Η ιστορία μας ξεκινά στο μέλλον του σήμερα και συγκεκριμένα το 2045. Ο πρωταγωνιστής μας, Josh, έχει δει μόλις τη γυναίκα του να τον εγκαταλείπει, παίρνοντας μαζί και την κόρη τους. Έχοντας χάσει τα πάντα, ο Josh και κατ’ επέκταση ο παίκτης, ξεκινά την προσπάθεια να καταλάβει πως έφτασε εκεί και τι μεσολάβησε τα τελευταία αρκετά χρόνια, στα οποία η οικογένεια βρέθηκε αντιμέτωπη με μία εκφυλιστική ασθένεια, που συντάραξε τις ζωές τους και τους καθόρισε για πάντα. Στο ενδιάμεσο, ο Josh, ως εργαζόμενος σε εταιρεία που εκμεταλλεύεται και αναπτύσσει τη νάνο-τεχνολογία καταφεύγει σε κάποιες αμφισβητήσιμες μεθόδους για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.
Ο πρωταγωνιστής μας ανακαλύπτει τον τρόπο να ταξιδεύει σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, αλλά, όπως αποδεικνύεται σύντομα, και σε εναλλακτικά timelines, εκεί που πιστεύει πως θα βρει τη θεραπεία που ψάχνει. Ομολογώ πως όταν έπεσαν τα credits δεν είχα πλήρη εικόνα για το πως αυτό το ταξίδι μεταξύ πραγματικοτήτων κατέστη εφικτό. Sci-fi μεν, αλλά με μία καθαρά προσγειωμένη προσέγγιση, το παιχνίδι είναι γεμάτο με δυσνόητη επιστημονική ορολογία, η οποία κάνει τη ζωή του παίκτη δύσκολη. Δεν αμφιβάλλω πως η απάντηση στα εναπομείναντα ερωτήματά μου υπάρχει κάπου μέσα στα άπλετα εμπορικά e-mails και τα δεκάδες επιστημονικά φυλλάδια, προσωπικά όμως δεν έβγαλα άκρη.
Ίσως παράλληλα να ευθύνεται και η έλλειψη γραμμικότητας, αφού η λύση σε ένα ερώτημα του 2045 μπορεί να βρίσκεται στο 2029, με τις διάφορες αναμνήσεις του παίκτη να βρίσκονται διάσπαρτες σε 5 συνολικά διαφορετικές περιόδους. Η σειρά με την οποία θα τις ανακαλύψετε και τις βάλετε σε μία σειρά αφήνεται εν πολλοίς σε εσάς και υπήρξαν σημεία που “πνίγηκα” στις σημειώσεις και τις φωτογραφίες του Josh, ψάχνοντας το επόμενο απαραίτητο αντικείμενο για να προχωρήσω την ιστορία. Ευτυχώς βέβαια ο επίλογος δίνει επαρκείς εξηγήσεις, σε περίπτωση που ο παίκτης δεν έχει αντιληφθεί τη χρονική σειρά των γεγονότων που οδήγησαν στο σήμερα και στη ρήξη της οικογένειας.
Παρά τις όποιες δυστροπίες της αφήγησης, η αλήθεια είναι πως το σενάριο του παιχνιδιού είναι και το δυνατό του χαρτί. Η γραφή περνάει με άνεση από τις sci-fi ανησυχίες σε εντελώς δραματικές καταστάσεις, παρουσιάζοντας στην πορεία μία πολύ ρεαλιστική πορεία 2 χαρακτήρων που γνωρίζονται, αγαπιούνται, και δημιουργούν τη δική τους οικογένεια, κάνοντας τα όνειρα τους πραγματικότητα, έως ότου μία ασθένεια ανατρέπει τα πάντα. Το σενάριο είναι άκρως συναισθηματικό και περιέχει κάποιες πολύ σκοτεινές θεματικές, με τους δημιουργούς να έχουν επενδύσει πολλά και στην οπτική αφήγηση, με το σπίτι του Josh να μεταβάλλεται συνεχώς, συνεισφέροντας στην πληρέστερη κατανόηση των συνθηκών ζωής του πρωταγωνιστή.
Φυσικά, μιλάμε πάντα για μία μικρή indie παραγωγή, έτσι οι χαρακτήρες που συναντάτε στις αναμνήσεις του Josh μοιάζουν με άυλες φιγούρες, με τις λίγες φορές που βρισκόμαστε εκτός σπιτιού να αναδεικνύουν τα χοντροκομμένα γραφικά, που όμως ελάχιστη σημασία έχουν για τις επιδιώξεις του τίτλου. Άλλωστε, η εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στο voice-acting δίνει ακριβώς τον τόνο που απαιτείται και υπερκαλύπτει και τη σχετικά υποτονική παρουσία της μουσικής, η οποία δίνει το παρών μόνο όταν κρίνεται ως απολύτως απαραίτητο.
Όπως ίσως έχετε ήδη καταλάβει, το gameplay εν προκειμένω μπαίνει σε δεύτερη μοίρα και η απλή αλληλεπίδραση με αντικείμενα συνήθως αρκεί, ξεκλειδώνοντας την επόμενη ανάμνηση και συνεχίζοντας την ιστορία. Ανάμεσα στους απλούς, στα όρια του walking sim, μηχανισμούς, παρεμβάλλονται γρίφοι διπλής φύσης. Άλλοτε θα πρέπει να βρείτε passwords για υπολογιστές και κινητά, ενώ άλλες φορές ο παίκτης καλείται να απομνημονεύσει πληροφορίες και να τις χρησιμοποιήσει στις εξορμήσεις του στα παράλληλα timelines, όπως παραδείγματος χάριν τη συνταγογράφηση ορισμένων φαρμάκων ή το χρώμα κουνελιού που ζήτησε για τα Χριστούγεννα η κόρη του Josh.
Συνοπτικά, το The Gap είναι ένα καλοδουλεμένο αφηγηματικά, αλλά και ζόρικο, ταξίδι. Ξετυλίγοντας το κουβάρι των αναμνήσεων του Josh θα έρθετε αντιμέτωποι με κάποια πολύ “γκρίζα” σκηνικά, που αποδεικνύουν την επίδραση που έχουν ορισμένες επιλογές ενός ατόμου στη ζωή του ίδιου, αλλά και των ανθρώπων γύρω του. Είναι ένα σενάριο που αξίζει το χρόνο σας, ακόμη κι αν δεν αποφεύγει κάποιες κακοτοπιές που θα σας κάνουν τη ζωή δύσκολη
