Το είδος των beat-em-ups περνάει φάση αναβίωσης τα τελευταία χρόνια, με πολλά νέα παιχνίδια να φέρνουν το είδος όλο και συχνότερα στις οθόνες μας. Παράλληλα έχουμε και την ανάσταση πεθαμένων IPs που είχαν μείνει στάσιμα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, που επέστρεψαν δυναμικά, με ποιο πρόσφατο το Streets of Rage 4, που αποδείχθηκε εξαιρετική προσπάθεια. Το ίδιο συμβαίνει και με το νέο Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge, το οποίο φέρνει τα χελωνονιντζάκια στις οθόνες μας, πλημμυρίζοντας την με κύματα νοσταλγίας στα 16bit. Μετά την μέτρια προσπάθεια της Platinum Games με τον Turtles in Manhattan στο PS3/PS4 σε 3D, ευτυχώς η Tribute Games προχώρησε στην αναβίωση με πάτημα τα παλιά παιχνίδια εποχών SNES/Mega Drive και arcades και πέτυχε διάνα. Δεν είναι τυχαίο επίσης πως ο publisher Dotemu βρίσκεται πίσω τόσο από αυτό, όσο και από το Streets Of Rage.
Το παιχνίδι κινείται σε απλά γνώριμα μονοπάτια ως προς το περιεχόμενο του. Υπάρχει το arcade mode με περιορισμένο αριθμό “ζωών” που μπορείτε να έχετε, πριν δείτε το άτιμο GAME OVER και κλαίτε το πενηντάρικο σας, σαν άλλοτε. Το βασικό mode είναι το Story Mode, όπου καλείστε να επιλέξετε τον χαρακτήρα σας ανάμεσα στις τέσσερις χελώνες (Leonardo, Donatello, Michelangelo, Raphael), τον δάσκαλο σας Splinter, την δημοσιογράφο April O’Neil και (μετά τον πρώτο σας τερματισμό) τον Casey Jones. Ο τίτλος πετάει και φαίνεται ότι φτιάχτηκε για το co-op, καθώς υποστηρίζει έως 6πλο coop με τους φίλους σας και η δυσκολία των εχθρών προσαρμόζεται ανάλογα. Ο Shredder και η παρέα του, για άλλη μια φορά, έκλεψαν το Άγαλμα της Ελευθερίας και εσείς περιηγείστε στην πόλη της Νέας Υόρκης καθώς και στην Dimension X, προκείμενου να επαναφέρετε την τάξη. Το ταξίδι σας είναι πολύ διασκεδαστικό, με ενδιαφέρουσες, όμορφα σχεδιασμένες πίστες με ποικιλία, κυρίως σε αστικά περιβάλλοντα. Από το Εμπορικό της πόλης, στον ζωολογικό της, στους υπονόμους της, ενώ υπάρχουν και πίστες που είστε με τα hoverboards και κινείστε σε αέρα και άσφαλτο. Γενικά το Story mode είναι άκρως διασκεδαστικό, με όλους τους γνώριμους εχθρούς από την σειρά και εμβληματικούς χαρακτήρες. Ακόμα και μικρότεροι, τρίτοι χαρακτήρες, υπάρχουν ως αφορμή για διάφορα (πολύ εύκολα) collectibles που θα βρείτε διάσπαρτα στις πίστες, όλα δεμένα με το γνωστό χιούμορ της σειράς, κάτι που είδα να ξεχωρίζει έως και τους απλούς Foot Clan νίντζας, με τα διάφορα χρώματα τους και διαφορετικά σετ κινήσεων/επιθέσεων.
Εξαιρετική φυσικά εντύπωση κάνει το εικαστικό του τίτλου, που πατάει με μεγάλη αυθεντικότητα πάνω στα 16bit beat em ups της εποχής 80s-90s. Πολύ ωραία σχεδιασμένα pixels, καθαρότητα στο πλάνο, ωραία ψιλοεφέ, ενώ ντύνονται με τις γνήσιες φωνές των ηθοποιών (εκτός του Shredder που έχει πεθάνει). Τα backgrounds καλοδουλεμένα, ενώ οι διάφοροι εχθροί δίνουν τη νότα εκφραστικότητας και χιούμορ μέσα στη στατικότατα τους, πχ νίντζα της Foot Clan που ψήνουν burgers ή κάνουν οτιδήποτε άλλο επάγγελμα ή χόμπι και πετάγονται να σας πολεμήσουν όταν σαν δουν. Πάρα πολύ καλός τεχνικός τομέας για το παιχνίδι, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα στις 3 ώρες που θα σας πάρει για να το τερματίσετε. Σίγουρα θα θέλαμε περισσότερη διάρκεια, περισσότερες πίστες και ποικιλία, αλλά για αυτό είναι και τα sequels.
Στο gameplay επίσης τα πράγματα είναι απολαυστικά. Το σύστημα μάχης είναι βασικό, χωρίς πολλά πολλά, αλλά τα πάει περίφημα. Επιθέσεις απλές ή super όταν γεμίσετε τη μπάρα σας, λαβές, αποφυγές με doge, συνδυαστικές επιθέσεις αν παίζεται coop , ενώ υπάρχει και το χαρακτηριστικό της αναβάθμισης του χαρακτήρα σας με νέες κινήσεις και μπάρες ζωής όσο περισσότερο παίζεται με τον ίδιον. Προφανώς και στα πλαίσια του replayability, υπάρχουν διάφορα challenges όπως το να μη δεχτείτε hit σε κάθε πίστα, ή τα τρόπαια όπως 100 hit combo. Εξτραδάκια κινήσεις όπως taunts που γεμίζουν την μπάρα super επίθεσης (εύκολο exploit αυτό), πίτσες που σας δίνουν super powers για λίγα δευτερόλεπτα, παγίδες στις πίστες, αντικείμενα που μπορείτε να πετάτε και να σας πετάνε, όλα είναι εκεί για να συμπληρώσουν μια πολύ όμορφη και διασκεδαστική εικόνα.
Δεν έχω πολλά παράπονα από τον τίτλο, παρά μόνο τα τυπικά. Ήταν ότι περίμενα, άκρως διασκεδαστικό, πιστό στο πρωτότυπο υλικό και με εξαιρετική σχεδίαση τόσο στον τεχνικό του τομέα όσο και στο gameplay. Ναι θα το ήθελα ακόμα μεγαλύτερο, με περισσότερη φαντασία στις πίστες, με ένα άλλο βασικό story πέραν του τυπικού με το άγαλμα, ενώ και τα περισσότερα boss fights είναι τυπικές διαδικασίες και εύκολα. Ελπίζω σε ένα ακόμα καλύτερο sequel και γιατί όχι, μακάρι να δούμε και άλλα τέτοια IPs να αναβιώνονται από την Dotemu. Μην το χάσετε.
Σας ευχαριστώ για την ενημέρωση και το review σχετικά με το παιχνίδι, θα το δοκιμάσω σίγουρα!
να εισαι καλά φίλε μ
Παιχνιδαρα!