Taxi Chaos Review

Το Crazy Taxi, για όσους θυμούνται, ήταν ένα από τα πρώτα παιχνίδια που είχε κυκλοφορήσει στο PlayStation 2 μετά την εγκατάλειψη του Dreamcast και την απόφαση της SEGA να γίνει απλά software developer. Μετά από τις αμέτρητες ώρες που είχα ξοδέψει στο PS2 και στο Crazy Taxi: Fare Wars του PSP, η είδηση της κυκλοφορίας του πνευματικού διάδοχου, Taxi Chaos με χαροποίησε ιδιαίτερα. Αφού η SEGA δεν αξιοποιεί άλλο ένα από τα κλασικά της franchise, ας το κάνει κάποιος άλλος. Καταφέρνει όμως να αποτελεί κάτι αξιόλογο που θα εκμεταλλευτεί τη φήμη ή καλύτερα να μην ασχοληθούμε; Για να τα δούμε παρακάτω…

Για να ξεκινήσουμε με το απλό arcade concept του παιχνιδιού, αναλαμβάνουμε τον ρόλο ενός οδηγού taxi (έχουμε δύο επιλογές άντρα ή γυναίκα χωρίς διαφορές στο gameplay) και πρέπει να φτάσουμε τους πελάτες όσο πιο γρήγορα γίνεται στον προορισμό τους. Στο κλασικό arcade mode, που κακά τα ψέματα ήταν σχεδιασμένο για τα ουφάδικα, έρχεστε αντιμέτωποι με το χρόνο και τα λάθη απαγορεύονται να θέλετε να φτάσετε σε καλύτερο σκορ και να μπορέσετε να εξυπηρετήσετε περισσότερους πελάτες. Θα πρέπει να αποφεύγετε τη κίνηση χωρίς συγκρούσεις που μας καθυστερούν, ειδικά τα περιπολικά που πέφτει και πρόστιμο, ενώ όσο πιο κοντά και ριψοκίνδυνα οδηγάτε τόσο περισσότερα μπουρμπουάρ θα πέφτουν. Υπάρχει και το άλμα που είχαμε πρωτοδεί στο Crazy Taxi 2, αλλά σας συνιστούμε να το χρησιμοποιείτε μόνο σε περίπτωση που δε μπορείτε να αποφύγετε αλλιώς τα προπορεύοντα οχήματα γιατί και αυτό κόβει ταχύτητα. Επίσης υπάρχουν shortcuts που μπορούμε να βρούμε στη πορεία και βοηθάνε να κερδίζουμε χρόνο.

Η οδήγηση όπως καταλαβαίνετε είναι τελείως arcade και δε χρειάζεται πολλά πολλά. Γκάζι, φρένο και στην εκκίνηση πατώντας τα συνδυαστικά μπορείτε να πάρετε ένα καλό boost. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις, ο χειρισμός είναι άμεσος και είναι easy to play για όλους. Πολλές φορές αρκεί να αφήσουμε απλά το γκάζι για να πάρουμε τις στροφές και το φρένο δε χρειάζεται παρά μόνο σε περιπτώσεις που δε μπορούμε να αποφύγουμε τρακαρίσματα. Στον τομέα του gameplay δε μπορούμε να έχουμε πολλά παράπονα, καθώς ακολουθεί σχεδόν πιστά τη κλασική συνταγή του Crazy Taxi που αγαπήσαμε εδώ και τόσα χρόνια.

Αυτό όμως που χτυπάει άσχημα είναι το ελάχιστο περιεχόμενο που δε κάνει και πολλά για να μας κρατήσει στην οθόνη μετά από κάποιες ώρες. Υπάρχει κλασικά το κυνήγι των leaderboards, ένα free roam που στην ουσία μπορεί να λειτουργήσει σαν εκμάθηση των δρόμων και των collectibles που υπάρχουν μέσα στο παιχνίδι και στη πορεία ξεκλειδώνουμε το Pro mode. Το εν λόγω mode λειτουργεί σαν ένα παραδοσιακό taxi των 90s, όπου δεν υπήρχαν GPS και ο οδηγός θα πρέπει να μάθαινε τους δρόμους απ’ έξω. Δε βρήκα πραγματικά κανέναν λόγο να ασχοληθώ και νομίζω οι developers, κάπως έτσι με λάθος τρόπο προσπαθούν να επεκτείνουν τον χρόνο ενασχόλησης μας με το παιχνίδι. Κάτι παρόμοιο προσπαθούν να κάνουν δίνοντας μας τη δυνατότητα να αποκτήσουμε πρόσβαση σε κάποια καλύτερα αυτοκίνητα, ωστόσο η αντοχή στο χρόνο δεν είναι από τα ατού του παιχνιδιού. Μπορεί πριν 20 χρόνια να μην είχαμε ιδιαίτερες απαιτήσεις, αλλά εν έτει 2021 θα έπρεπε τουλάχιστον να γίνει μια προσπάθεια εξέλιξης της πετυχημένης συνταγής και όχι να αρκεστούν στα ήδη έτοιμα κάνοντας απλά μια αντιγραφή. Σίγουρα θα έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον 2-3 καινούρια modes που θα πρόσθεταν περιεχόμενο…

Στον τεχνικό τομέα και εδώ τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα καλά, χωρίς βέβαια να είχαμε τίποτα τρελές απαιτήσεις. Τα γραφικά της New Yellow City ή New York την οποία θέλει να αναπαραστήσει, ναι μεν είναι πολύχρωμα με αρκετές λεπτομέρειες και αρκετά καλό σχεδιασμό, υπάρχει όμως μια θολούρα ανεξήγητη και φαίνονται λίγο σα ξεθωριασμένο παιχνίδι μιας άλλης εποχής. Όσοι έχετε παίξει το αρχικό Crazy Taxi, σίγουρα θα σας έχει μείνει αξέχαστο το εξαιρετικό soundtrack των Offspring και σε αυτό το κομμάτι το Taxi Chaos είχε εξαρχής δύσκολο έργο. Υπάρχουν κάποια καλούτσικα rock κομμάτια και προστέθηκαν και άλλα day one, ωστόσο δε μπορεί να γίνει καμία σύγκριση. Ίσως θα μπορούσατε εναλλακτικά να βάλετε μέσω spotify το πρωτότυπο soundtrack και να βιώσετε καλύτερα την old school εμπειρία. Οι χαρακτήρες μας επίσης έχουν κάποια voice overs ανταλλάζοντας ατάκες μεταξύ οδηγού και πελάτη που σπάνε τη μονοτονία και έχουν κάποιο χιούμορ.

Συμπερασματικά, το Taxi Chaos δε μας ικανοποίησε ιδιαίτερα. Μπορεί το κλασικό arcade gameplay να είναι και εδώ παρόν και να λειτουργεί, ωστόσο το ελάχιστο περιεχόμενο και ο μέτριος τεχνικός τομέας το περιορίζουν σε μεγάλο βαθμό. Δεν υπάρχει καμία εξέλιξη, καμία καινούρια ιδέα και απλά είναι ένας κλώνος ενός παιχνιδιού που είχε πρωτοκυκλοφορήσει πριν 22 χρόνια. Το διάστημα είναι μεγάλο για να μην προσπαθήσεις τουλάχιστον να εξελίξεις το αρχικό concept. Οι φανατικοί του Crazy Taxi μπορείτε να του ρίξετε μια ματιά, αλλά μη περιμένετε να σας κρατήσει για πολύ…