Το Prince of Persia αποτελεί ένα από τα πιο ιστορικά franchises από το μακρινό 1989, όταν και πρωτοκυκλοφόρησε σε 16bit και 8bit κονσόλες και υπολογιστές της εποχής. Το αρχικό 2D action adventure του Jordan Mechner εντυπωσίασε με βάση και τα τεχνικές δυνατότητες της εποχής. Η συνέχεια αποτέλεσε επιτυχία και αργότερα η Ubisoft ανέλαβε με το εξαιρετικό The Sands of Time. Τα επόμενα παιχνίδια είχαν τα πάνω και τα κάτω τους με αποτέλεσμα από το 2010 και την κυκλοφορία του The Forgotten Sands το franchise μπήκε στον πάγο. Λίγο η έμφαση στο Assassin’s Creed, λίγο η πτώση της ποιότητας και πωλήσεων και ο πρίγκηπας έπρεπε να περιμένει πολλά χρόνια για την πολυαναμενόμενη επιστροφή.
Το The Lost Crown πρωτοπαρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 23 στη διάρκεια του Summer Game Fest και αμέσως μου έκανε το κλικ, λόγω της επιστροφής στο 2D που για τα γούστα μου φαίνεται ότι ταιριάζει καλύτερα. Στο τιμόνι η Ubisoft Montpellier, που κυκλοφόρησε τα τελευταία Rayman, δημιούργωντας προσδοκίες για μια δυνατή επιστροφή του franchise 14 ολόκληρα χρόνια μετά. Τελικά, το Prince of Persia: The Lost Crown μπορεί να επαναφέρει τη σειρά από τον λήθαργο, να βρει κοινό και να δώσει ανάσα στη Ubisoft στη σχετικά δύσκολη περίοδο που βρίσκεται τα τελευταία χρόνια; Για να δούμε παρακάτω…
Το σενάριο του The Lost Crown μας βάζει στον ρόλο του Sargon, ενός μέλους elite πολεμιστών, των Immortals. Η αποστολή των Immortals είναι να σώσουν των πρίγκηπα Ghassan, που έχει απαχθεί και μεταφερθεί στο Mount Qaf. Η συγκεκριμένη τοποθεσία είναι τεράστια και ξεδιπλώνει σιγά σιγά τον χάρτη του παιχνιδιού, που θα πρέπει να εξερευνήσουμε για να δούμε την εξέλιξη και το τέλος της ιστορίας, που έχει ανατροπές και ενδιαφέρον.
Οι τοποθεσίες έχουν ποικιλία από την πόλη, το δάσος, φυλακές, υπονόμους μέχρι θάλασσα και πολλά ακόμα. Στη διαδρομή υπάρχουν διάφοροι βοηθητικοί χαρακτήρες θα μας βοηθήσουν, είτε με πληροφορίες είτε με την πώληση κομματιού του χάρτη. Επίσης, στην πορεία θα βρούμε αντικείμενα και εξοπλισμό, ενώ υπάρχουν συνέχεια καινούριες ικανότητες που μας επιτρέπουν να προχωρήσουμε παρακάτω. Οι περισσότεροι που έχουν παίξει Metroidvania τίτλους τα τελευταία χρόνια, θα νιώσουν σα στο σπίτι τους και μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι η Ubisoft Montpellier δημιούργησε ένα από τα καλύτερα του είδους. Χωρίς να προσφέρει κάτι που δεν έχουμε δει σε παρόμοια παιχνίδια και να πρωτοτυπεί, καταφέρνει σχεδόν σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού να τα κάνει σχεδόν άριστα.
Το τρίπτυχο μάχη, platforming και επίλυση γρίφων παρουσιάζει καλή ισορροπία και δένουν μεταξύ τους άρτια στο metroidvania action adventure που έχει διάρκεια από 15-25 ωρες περίπου, ανάλογα και με τη δυσκολία που θα επιλέξετε και το ποσοστό εκπλήρωσης που επιδιώκετε. Εδώ να πούμε ότι το παιχνίδι είναι απαιτητικό, ειδικά στα ανώτερα επίπεδο, ακόμα και στη normal δυσκολία σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στα boss fights. Ευτυχώς, η Ubisoft πήρε την απόφαση το παιχνίδι να είναι προσβάσιμο σε όλους και έτσι μπορείτε ανά πάσα στιγμή να αλλάξετε επίπεδο δυσκολίας, κάνοντας τη μάχη ευκολότερη, ενώ μπορείτε ακόμα και να μεταφέρεστε απευθείας από σημείο σε σημείο κανόντας skip διάφορα δύσκολα σημεία platforming. Αυτοί που αναζητούν μεγαλύτερη πρόκληση έχουν τη δυνατότητα να προσαρμόσουν ανάλογα τις επιλογές τους.
Ο Sargon έχει στην κατοχή του δύο σπαθιά και τόξο και με αυτά κατατροπώνει τους εχθρούς, χωρίς πολλά πολλά και ιδιαίτερη δυσκολία, με εξαίρεση τα boss fights. Εκεί θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε όλες τις δυνατότητες μας, από τα combos, τα block και parry και τις αποφυγές. Επίσης, υπάρχουν ειδικές επιθέσεις που ξεκλειδώνονται στην πορεία και μπορείτε να εκτελέσετε όταν γεμίσει η μπάρα κάτω δεξιά στην οθόνη μας. Άκρως ικανοποιητική η μάχη, στην πορεία και με την εξάσκηση (ειδικά στα boss fights) γινόμαστε καλύτεροι και γενικά δεν υπάρχει κανένα παράπονα σε αυτόν τον τομέα. Γρήγορη δράση, ακρίβεια στις κινήσεις και στο χειρισμό, εξάσκηση και εκμάθηση των κινήσεων συνοψίζουν μια πολύ καλή εμπειρία.
Κάτι παρόμοιο ισχύει και στο platforming κομμάτι, που καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του παιχνιδιού. Ξεκινάμε με απλά άλματα, αλλά στη συνέχεια και με τις εξτρά κινήσεις, όπως διπλό άλμα, το chakram και την ικανότητα μέσω του L1 να μεταφερόμαστε σε προηγούμενη θέση χρειάζεται σκέψη και συνδυασμός κινήσεων για να μπορέσουμε να περάσουμε τα εμπόδια που υπάρχουν διάσπαρτα στο παιχνίδι. Μπορεί η πρόκληση να αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου και την προσθήκη ικανοτήτων, αλλά αυτό είναι από τα μεγάλα ατού του παιχνιδιού. Η αίσθηση προόδου, η συνεχόμενη προσαρμογή που απαιτείται στις νέες συνθήκες και στα εναλλασόμενα περιβάλλοντα κάνουν το παιχνίδι ιδιαίτερα εθιστικό. Προσφέρει κάτι καινούριο συνέχεια και αυτό είναι ιδαίτερα σημαντιό για έναν Metroidvania τίτλο, όπου ως γνωστόν υπάρχει αρκετό backtracking στην εξερεύνηση. Ευτυχώς, υπάρχουν αρκετά σημεία με fast travel και Checkpoints που βοηθάνε αρκετά στο να μπορούμε να μεταφερόμαστε πιο γρήγορα κοντά στα σημεία ενδιαφέροντος στον τεράστιο χάρτη.
Μια ενδιαφέρουσα καινοτομία είναι και η εισαγωγή των Memory Shards, που μας επιτρέπει να παίρνουμε screenshots σε περιοχές που δεν έχουμε ακόμα πρόσβαση, λόγω ικανοτήτων, και να μπορούμε να τις βρίσκουμε εύκολα στην πορεία μας στη συνέχεια. Και στον τομέα της εξερεύνησης η Ubisoft δίνει επιλογές με το Exploration και Guided mode. Στο πρώτο θα πρέπει να βρίσκουμε μόνοι μας που είναι το επόμενο objective χωρίς σημάδια στο χάρτη, ενώ στο Guided το παιχνίδι μας καθοδηγεί με σημάδια και εικονίδια στο χάρτη. Δεν ξέρουμε ποιοι θα είναι αρκετά γενναίοι για να προτιμήσουν το Exploration, αλλά πιστεύουμε η πλειοψηφία θα προτιμήσει το Guided mode, τουλάχιστον στο πρώτο playthrough.
Στον τεχνικό τομέα, η Ubisoft έχει κάνει καλή δουλειά. Το παιχνίδι τρέχει σε 4Κ και μέχρι 120FPS στο PS5 με ομαλή κίνηση και animations, στοιχεία ιδιαίτερα σημαντικά για τη μάχη και το platforming. Από εκεί και πέρα, τα γραφικά του παιχνιδιού είναι όμορφα σχεδιασμένα με τα ανατολίτικα background και το ιδιαίτερο art style με τα καρτουνίστικα cut scenes και τα μοντέλα των χαρακτήρων. Η ποικιλία στα περιβάλλοντα και οι όμορφες εναλλαγές σε χρωματισμούς και σκηνικά δε κουράζουν, ενώ η μουσική και οι φωνές των ηρώων βρίσκονται σε καλά επίπεδα, χωρίς ωστόσο να εντυπωσιάζουν. Μη ξεχνάμε ότι το παιχνίδι κυκλοφόρει και στις κονσόλες προηγούμενης γενιάς και είναι μια μικρότερη παραγωγή, οπότε οι επιλογές του studio και το τελικό αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό.
Συνολικά, το Prince of Persia: The Lost Crown αποτελεί την πρώτη ευχάριστη έκπληξη για το 2024! Η Ubisoft, χωρίς να ρισκάρει ιδιαίτερα σε μια ΑΑΑ παραγωγή εκατομμυριών, δημιούργησε έναν εξαιρετικό Metroidvania τίτλο. Δεν ξεχωρίζει σε κανέναν τομέα, ούτε πρωτοτυπεί, αλλά συνδυάζει έξοχα μάχη, platforming και εξερεύνηση σε ένα ταξίδι 20-25 ωρών. Η επιλογή του συγκεκριμένου είδους παιχνιδιού, θεωρούμε ταιριάζει απόλυτα στο franchise και μένει να δούμε αν η Ubisoft συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο ή θα επιλέξει να συνεχίσει το Prince of Persia σε 3D μονοπάτια. Όπως και να έχει, σας το προτείνουμε, καθώς αξίζει ένα δυνατό comeback και στις πωλήσεις… Ελπίζουμε σε ανάλογες ποιοτικές συνέχειες στο μέλλον!
