Η σειρά Painkiller ποτέ δεν ήταν από τα μεγάλα χαρτιά στη gaming βιομηχανία. Παρ’ όλα αυτά είχε βρει το δικό της κοινό ανάμεσα στα μεγαθήρια των Doom και Quake και προσπαθούσε να χτίσει franchise, χωρίς να τα καταφέρει. 13 χρόνια μετά έρχεται ένα re-imagining, το οποίο κανένας δεν ζήτησε υπό τη μορφή ενός 3-player online fps. Το αποτέλεσμα αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται καλό, καταλήγει να μην σχετίζεται καθόλου με τη σειρά και να είναι το πιο generic παιχνίδι που έχω παίξει τα τελευταία χρόνια χωρίς να φαίνεται να αντιλαμβάνεται τι ήταν αυτό που έκανε το franchise ξεχωριστό.
Ας ξεκινήσουμε όμως με τα βασικά και αυτό είναι η ιστορία. Το παιχνίδι μας καλεί να ελέγξουμε ένα από τους 4 χαρακτήρες με σκοπό να σκοτώσουμε τα 3 nephelims του κάτω κόσμου και να ανατρέψουμε τα σχέδια του έκπτωτου αγγέλου Azazel. Ουσιαστικά δεν υπάρχει ιστορία ή είναι απλά εκεί στο background για να δικαιολογήσει τη σφαγή των δαιμόνων. Το ίδιο ισχύει και για τους χαρακτήρες μας όπου κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού πετάνε αποτυχημένες και ξενέρωτες ατάκες που περισσότερο απογοητεύουν παρά δίνουν προσωπικότητα στους χαρακτήρες. Δεν είναι απλά τραγικό, είναι τουλάχιστον προσβολή στη σειρά που από το πρώτο παιχνίδι είχε ένα σοβαρό πρωταγωνιστή και μία ιστορία που σε έβαζε στο κλίμα από το πρώτο λεπτό. Και άλλη ονομασία να είχε το παιχνίδι, πάλι δεν θα μπορούσα να δικαιολογήσω το πόσο αδιάφορο μου φάνηκε το setting.
Αλλά από τη στιγμή που έγινε αυτή η αλλαγή, ας πάμε στο καλό κομμάτι του παιχνιδιού που είναι το gameplay. Οι δύο λέξεις που χαρακτηρίζουν το Painkiller είναι ο γρήγορος ρυθμός και οι ορδές από δαίμονες. Η κίνηση του χαρακτήρα είναι γρήγορη και ανταποκρίσιμη, με slides και dodges που δίνουν βάθος. Οι πίστες θυμίζουν περισσότερο ένα παιχνίδι Doom Eternal, όμως με κάποιες περικοπές στα όπλα. Και αυτό γιατί έχουμε στη κατοχή μας κάθε φορά μόνο 2 από τα 6 διαθέσιμα(!!!) όπλα, αριθμός πολύ μικρός για παιχνίδι του είδους. Παρόλα αυτά έχουμε ένα στιβαρό και δυνατό πυρήνα.
Οι πίστες χωρίζονται σε 3 Hub, όπου κάθε Hub έχει από 3 stages και στο τελευταίο υπάρχει το τελικό boss. Τα περιβάλλοντα αν και εντυπωσιακά, δεν θυμίζουν το σκοτεινό παρελθόν της σειράς. Έχοντας όμως τη δύναμη της Unreal Engine 5, το αποτέλεσμα είναι αρκετά εντυπωσιακό. Το ίδιο ισχύει και για τα animations των χαρακτήρων και των εχθρών, όπου υπάρχει ποικιλία και δεν νιώθεις ότι σκοτώνεις τους ίδιους εχθρούς ξανά και ξανά. Ο ήχος δεν με εντυπωσίασε, αν και τα metal κομμάτια δίνουν καλό ρυθμό στο χάος που εκτυλίσσεται στην οθόνη.
Το κάθε επίπεδο χωρίζεται σε περιοχές, όπου ενδιάμεσα από αυτές μαζεύουμε gold και resources ώσπου φτάνουμε σε μία αρένα που έχουμε τα ίδια objectives ξανά και ξανά. Τα 3 αυτά objectives είναι να σκοτώσουμε κύματα εχθρών, να γεμίσουμε βαρέλια με το αίμα τους σε μία περιοχή και να καθοδηγήσουμε ένα τρενάκι ψυχών στο στόχο του. Αν νομίζεται πως είναι λίγο, το μόνο που έχω να αναφέρω είναι ότι κάποιος μπορεί να τελειώσει το παιχνίδι σε 4 ώρες και να έχει ξεκλειδώσει τα περισσότερα όπλα και upgrades αυτών. Το περιεχόμενο πέραν ότι είναι μικρό, δεν υπάρχει καθόλου το αίσθημα της προόδου, καταλήγοντας να κάνουμε το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά χωρίς καμία αλλαγή. Τα session που έκανα δεν ξεπέρασαν ποτέ την μία ώρα γιατί βαριόμουν το αρκετά προβλέψιμη και επαναλαμβανόμενη λούπα.
Εδώ έρχεται ένα νέο mode με την ονομασία Rogue Angel Mode να αλλάξει τη φόρμουλα, που λειτουργεί σαν τα καθιερωμένα σε όλους roguelite. Ξεκινάμε με απλά όπλα και όσο προχωράμε ανεβάζουμε τις ικανότητες όσο προχωράμε. Όταν πεθάνουμε όλα ξανά από την αρχή. Δυστυχώς και εδώ δεν υπάρχει το βάθος για πολλαπλά run και πολλές διαφοροποιήσεις. Γενικότερα νιώθω πως έπρεπε να υπάρχει περισσότερο περιεχόμενο σε όλες τις πτυχές του τίτλου για να δικαιολογήσει τη φύση του ότι παίζω ξανά και ξανά με φίλους. Παρόλα αυτά το mode προσφέρει λίγες ώρες ακόμα περιεχόμενο.
Τα συμπεράσματα μου για το re-imagining του Painkiller είναι άκρως απογοητευτικά. Η στροφή σε co-op αρένες, η μη ύπαρξη ιστορίας και το μικρό περιεχόμενο που έχει να προσφέρει το παιχνίδι κάνει περισσότερο κακό στη σειρά παρά καλό. Δεν το προτείνω σε καμία περίπτωση στους φαν της σειράς αλλά δυσκολεύομαι να το προτείνω και σε κάποιον που μπαίνει για πρώτη φορά στο κόσμο του. Εύχομαι τέτοιες προσπάθειες να σέβονται την ιστορία που έχουν και να μην την κανιβαλίζουν με τέτοιο αισχρό τρόπο.
