Ήταν η εορταστική Χριστουγεννιάτικη περίοδος του μακρινού 2001, όταν για πρώτη φορά πρωτοαντίκρυσα ένα παιχνίδι που μου έκανε τρομερή εντύπωση στο καινούριο τότε PlayStation 2. Το Grand Theft Auto III ήταν κάτι το επαναστατικό για την εποχή με το open world στοιχείο, που τότε έκανε τα πρώτα του βήματα σαν είδος σε συνδυασμό με την ενήλικη προσέγγιση και εγκληματικότητα που περιείχε. Ήταν αναμφίβολα ένας από τους λόγους αγοράς του PS2 εκείνη τη περίοδο και αν και ήταν timed exclusive της κονσόλας, τελικά κατάφερε να μπουστάρει τις πωλήσεις της κονσόλες, που δεν είχε και πολύ καλό ξεκίνημα. Η συνέχεια ένα μόλις χρόνο αργότερα με το GTA Vice City ενθουσίασε με το 80s σκηνικό και το καταπληκτικό soundtrack, ενώ το GTA San Andreas του 2004 απλά απογείωσε τη συνταγή με πολλές προσθήκες και θεωρείται, όχι άδικα, ένας από τους καλύτερους τίτλους της γενιάς. Αυτή η τριλογία ήταν η αφορμή για την απογείωση του franchise, που περνούσε σχεδόν απαρατήρητο στα χρόνια του PS1, και έφτασε το GTA V να έχει πουλήσει περίπου 155 εκατομμύρια και να συνεχίζει ακάθεκτο. Ενώ λοιπόν συνήθως δε θέλω να χαλάω τις αναμνήσεις μου και να ασχολούμαι με μυθικά παιχνίδια της εποχής του PS1 και του PS2 (ειδικά 3D), το GTA είναι μια ξεχωριστή περίπτωση και θεώρησα ότι με ένα καλό remaster η θρυλική τριλογία θα μου προσφέρει σχεδόν εκείνη την αξέχαστη προς εικοσαετίας εμπειρία. Είχα δίκιο; Προφανώς και όχι και θα προσπαθήσω παρακάτω να εξηγήσω τους λόγους. Φαίνεται τελικά ότι η νοσταλγία και ένα πρόχειρο πασάλημα δεν αρκούν και είναι κρίμα να σπιλώνεται το franchise από ακατανόητες αποφάσεις των εταιρείων.
Ξεκινώντας, τα παιχνίδια είναι παλιά και έχουν γεράσει άσχημα και αυτό είναι κάτι φυσιολογικό με τη ραγδαία εξέλιξη του είδους, αλλά και γενικότερα της βιομηχανίας τα τελευταία 20 χρόνια. Επομένως, η λογική ενός remaster σε 3D open world παιχνίδια, απλά δε στέκει και ιδίως αν θυμηθούμε ότι η Take Two είχε κυκλοφορήσει πέρσι ένα πολύ καλό remake του αρχικού Mafia. Τεράστια απορία γιατί δεν ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο με τη θρυλική τριλογία, που ήταν βέβαιο ότι με μια τέτοια προσέγγιση θα έφερνε εκατομμύρια των εκατομμυρίων στα ταμεία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά θα ικανοποιούσε, όχι μόνο εμάς τους παλιότερους fans του franchise, αλλά και τους νεότερους που μπορεί να έχουν παίξει μόνο πχ το GTA V και θα ήθελαν να παίξουν και τα πρώτα παιχνίδια. Τελικά, η Rockstar και η Take Two αποφάσισαν να δώσουν εργολαβία τη τριλογία σε ένα studio που έχει αναλάβει στο παρελθόν να μεταφέρει στα κινητά αρκετά παιχνίδια του franchise, τη Grove Street Games. Το άπειρο, λοιπόν, σε κυκλοφορίες σε κονσόλες studio κάνει τη προσπάθεια του να μεταφέρει στην Unreal Engine 4 τα τρία παιχνίδια και να τα κυκλοφορήσει σε όλες τις κονσόλες και τα κινητά. Τεράστιο λάθος κατά γενικήν ομολογία και φαίνεται ότι η ίδια η Rockstar το κατάλαβε και έσπευσε να ζητήσει συγνώμη για τη ποιότητα που μεταφέρθηκε η κληρονομιά της και θα προσπαθήσουν στο μέλλον να το διορθώσουν, όσο αυτό γίνεται… Ευελπιστούμε το επόμενο διάστημα πέρα από τη διόρθωση των κακών κειμένων να υπάρξει και μια καλή πτώση τιμής και τότε θα μπορούμε να το προτείνουμε στους παλιότερους κυρίως για λόγους νοσταλγίας, αλλά και στους νεότερους που δε έχουν παίξει τα ιστορικά PS2 παιχνίδια.
Στα καλά του remaster να τονίσουμε τις αλλαγές στο χειρισμό, εμπνευσμένες από το σύγχρονο GTA V, με το βελτιωμένο σύστημα στόχευσης, το Weapon Wheel και τα checkpoints που ήταν απαραίτητη προσθήκη εν έτει 2021 συν το χάρτη στο GTA III και τα GPS που μοιάζουν και αυτά με τα νεότερα παιχνίδια της σειράς. Χωρίς να αλλάζει το κλασικό gameplay αρκετά, υπάρχουν προσθήκες που κάνουν πιο playable τις definitive editions, καθώς κακά τα ψέματα τα αρχικά παιχνίδια με τον τότε χειρισμό είναι δυσκολόπαιχτα. Και πάλι βέβαια δείχνουν την ηλικία τους και σε επίπεδα AI και συνολικά απέχουν αρκετά από τα μοντέρνα open world και αυτό θα πρέπει να το έχετε στα υπόψιν.
Και πάμε στη πολυσυζητημένη τεχνική αναβάθμιση που έχει τα θετικά της και τα αρνητικά της. Εφόσον δεν ακολουθήθηκε ο δρόμος ενός πλήρους remake θεωρούμε ότι σωστά επιλέχτηκε να διατηρηθεί και να αναβαθμιστεί το καρτουνίστικο στυλ των αρχικών κυκλοφοριών, αλλά δυστυχώς η εκτέλεση έχει αρκετά προβλήματα, που ενδεχόμενα μπορεί να λύθουν το επόμενο διάστημα με updates. Η Grove Street Games προσπάθησε να αναβαθμίσει τα μοντέλα των χαρακτήρων και σε κάποιες περιπτώσεις όπως πχ των πρωταγωνιστών τα καταφέρνει καλύτερα, ενώ σε άλλες το βοηθητικό cast φαίνεται τουλάχιστον περίεργα. Από την άλλη, οι φωτισμοί και τα περιβάλλοντα δείχνουν αρκετά καλύτερα σε σχέση με τα πρωτότυπα, χωρίς βέβαια να πλησιάζουν τη ποιότητα των σύγχρονων τίτλων, αλλά υπάρχουν λεπτομέρειες σε κτίρια, δέντρα, αυτοκίνητα κτλ και ειδικά στο San Andreas φαίνεται ότι έχει γίνει καλύτερη δουλειά. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπως η βροχή που δε βλέπεις μπροστά σου, η αφαίρεση της ομίχλης στο San Andreas, ο ήλιος που σε κάποιες περιπτώσεις σε τυφλώνει στο Vice City που είναι κάποια που φανερώνουν ότι έγινε μια προχειροδουλειά που δεν έπρεπε να κυκλοφορήσει σε τέτοια κατάσταση.
Bugs και glitches υπήρχαν αρκετά και τότε (ναι ήμασταν πολύ πιο επιεικείς τότε με τα προβλήματα των παιχνιδιών) και συνεχίζουν να υπάρχουν και σίγουρα θα έπρεπε να γίνει καλύτερη δουλειά και σε αυτόν τον τομέα, αλλά κυριολεκτικά ασυγχώρητο γεγονός είναι τα frame rate drops που συναντάμε σε μια κονσόλα σα το PS5. Έαν δε μπορεί ένα remaster να τρέχει στα 60 FPS και σε πολλές φορές να πέφτει στα 25FPS τότε τι να πεις. Πραγματικά η Grove Street Games έχει πολύ δουλειά μπροστά της για να φέρει σε μια κατάσταση που θα πλησιάζει ένα ποιοτικό προϊόν που πωλείται και full price.
Από εκεί και πέρα δεν είναι όλα μαύρα στη συλλογή και για όσους η νοσταλγία είναι κίνητρο για να ασχοληθούν με old school παιχνίδια, μπορούν να ξαναπαίξουν τα GTA με μια πιο μοντέρνα ματιά. Οι βελτιώσεις το φέρνουν σε μια κατάσταση που είναι playable και μπορεί να βρείτε ευχαρίστηση ξανά ακούγοντας το μυθικό 80s soundtrack του Vice City (δυστυχώς λείπουν κάποια κομμάτια όπως το Billie Jean του Michael Jackson) ή αναλαμβάνοντας ξανά τον ρόλο του CJ στο San Andreas. Για τους νεότερους που έχουν γνωρίσει τη σειρά από το GTA IV ή V και έχουν παίξει τόσο open world παιχνίδια τα τελευταία χρόνια το πιθανότερο είναι να απογοητευτούν και να δυσκολευτούν αρκετά να προσαρμοστούν. Ειδικά, το GTA III κατά κύριο λόγο και το Vice City κατά δεύτερο δείχνουν την ηλικία τους, από το gameplay και τις αποστολές, ενώ αντίθετα το San Andreas στέκεται αρκετά καλύτερα ακόμα και στις μέρες μας και σίγουρα είναι το highlight της τριλογίας.
Συνοψίζοντας, η λογική πίσω από τα remasters από τη Rockstar ήταν λανθασμένη από την αρχή και η εταιρεία δε σεβάστηκε τα παιχνίδια που την έκαναν το μεγαθήριο της βιομηχανίας. Ακόμα χειρότερο ήταν το γεγονός ότι ανέθεσε εργολαβία (θυμίζοντας Sony στα χρόνια του PS Vita) σε ένα studio χωρίς μεγάλη εμπειρία να αναβαθμίσει τη τριλογία και αυτή η απόπειρα έχει πολλά προβλήματα. Στη παρούσα κατάσταση, όσο και αν αγαπάμε τα GTA, είναι δύσκολο να τα προτείνουμε ειδικά σε full price τιμή. Ευελπιστούμε το επόμενο διάστημα να φτιάξουν τουλάχιστον τα τεχνικά προβλήματα και τότε ίσως και να αξίζει το κόπο να ασχοληθείτε. Μια τσαπατσούλικη δουλειά που στη τελική είναι πλήγμα στην σχεδόν αψεγάδιαστη εικόνα της Rockstar και θα πρέπει να γίνει ένα καλό μάθημα και να μη δούμε παρόμοιες απόπειρες στο μέλλον.
