Το Demon Turf είναι μια νέα indie παραγωγή για τους λάτρεις των platforms το οποίο προγραμματίστηκε από το studio Fabraz με εκδότη την Playtonic Friends για την οποία το Yooka and Laylee αποτελεί μια καλή διαφήμιση για την εταιρεία, πάντα με βάση το συγκεκριμένο είδος.
Ο τίτλος αυτός μας μεταφέρει στον κόσμο των δαιμόνων όπου βρίσκεται σε κατάσταση διαχωρισμού και οι συμμορίες έχουν διεκδικήσει περιοχές και μάχονται για τον πλήρη έλεγχο, ενώ ο βασιλιάς των δαιμόνων επιβλέπει το χάος. Εμείς στο παιχνίδι αυτό χειριζόμαστε την Beebz, η οποία αναλαμβάνει να επανένωση του ενός κόσμου που ενδέχεται να σας φανεί αδιάφορος. Μπορεί να συναντήσετε κάποιους χαρακτήρες με αξιοπρεπή αστεία, όμως στο σύνολο του ο κόσμος του δύσκολα θα καταφέρει να μαγνητίσει τους παίκτες όπως κάποια άλλα παιχνίδια του είδους.
Το παιχνίδι ακολουθεί την συνταγή των σύγχρονων 3d platformer όπου στόχος σας είναι να περάσετε διάφορες δοκιμασίες μέχρι το επόμενο checkpoint, ενώ σας επιτρέπεται να παρακάμψετε την διαδρομή σας για να ανακαλύψετε κάποια σημεία που θα σας ανταμείψουν. Στο Demon Turf έχετε τέσσερα διαθέσιμα checkpoint τα οποία μπορείτε να τοποθετήσετε μόνοι σας, χωρίς βέβαια όμως να σας επιτρέπεται να τα ανακτήσετε για να τα στήσετε σε άλλα σημεία, παρά μόνο για να τηλεμεταφερθείτε σε όποια όποιο εσείς επιθυμείτε. Όμως και πάλι δεν θα χρειαστεί να τα τοποθετήσετε με στρατηγική καθώς θα μπορέσετε εύκολα να διακρίνετε σε ποια σημεία θα πρέπει να τοποθετηθούν για να γίνει στη συνέχεια ο δρόμος σας πιο βατός προς τον τερματισμό.
Όμως η trial and error λογική που ακολουθεί το gameplay ενδέχεται σε ορισμένα σημεία να σας εκνευρίσει καθώς έχουμε να κάνουμε με έναν τίτλο που συνιστάται σε όσους αντιμετωπίζουν αυτές τις περιπτώσεις με ψυχραιμία. Ελέγχοντας τον χαρακτήρας μας μπορούμε να του δώσουμε εντολές για άλμα, διπλό άλμα καθώς και ένα τρίτο που του δίνει επιπλέον ώθηση και να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε εμπόδια, να πατήσουμε με προσοχή πάνω σε περιστρεφόμενες βάσεις και σε διάφορα σημεία που κρύβουν κινδύνους που αρκετές φορές θα σας οδηγήσουν στο τελευταίο σημείο εκκίνησης. Οι κύριοι λόγοι που θα σας οδηγήσουν σε αυτό το αποτέλεσμα είναι το sliding του χαρακτήρα που δεν πατάει σταθερά μετά από κάποιο άλμα, αλλά και η κάμερα που μερικές φορές θα σας μπερδέψει, ειδικά όταν θα πρέπει να περάσετε από σημεία που απέχουν μεγάλο ύψος από το έδαφος. Είναι έτσι σχεδιασμένο το παιχνίδι που κάπως θα σας ξενίσει στην αρχή για τον λόγο του ότι παίρνουμε τον έλεγχο ενός σχεδιαστικά δισδιάστατου χαρακτήρα ο οποίος κινείται ελεύθερα στο τρισδιάστατο περιβάλλον του παιχνιδιού.
Συνηθίζοντας το όμως, το gameplay σε αυτό το κομμάτι θα σας ανταμείψει, δεν ισχύει δυστυχώς το ίδιο όμως και για το action κομμάτι του. Η ηρωίδα του παιχνιδιού μπορεί να εκτοξεύσει ένα ξόρκι το οποίο σχηματίζει μια μεγάλη παλάμη που εξαπολύεται στους εχθρούς της ενώ λειτουργεί στο διάβα της και σαν ασπίδα για τα πυρά που δέχεται. Δυστυχώς όμως όταν εμφανίζονται πολλοί εχθροί στην οθόνη ταυτόχρονα, επιβραδύνεται η κίνηση και από εκείνο το σημείο και μετά ενδέχεται να αντιμετωπίσετε και άλλα σφάλματα τυχαία, όπως διάφορα glitches που αφορούν κυρίως το animation και bugs που ενδέχεται να σας αναγκάσουν να ξεκινήσετε κάποιο επίπεδο ξανά από την αρχή. Υπάρχουν και τα boss fights όπου οι μάχες αυτές δεν προσφέρουν κάτι το συγκλονιστικό στο παιχνίδι και θα σας δυσκολέψουν κυρίως λόγω της κάμερας.
Καθ’ όλη τη διάρκεια, θα αποκτήσετε νέες ικανότητες οι οποίες στη συνέχεια γίνονται βασικές για τα επόμενα επίπεδα. Επίσης, υπάρχει και οι δυνατότητα να παραμετροποιήσετε τις ικανότητες του χαρακτήρα σας και να τον προσαρμόσετε στον δικό σας τύπο παιχνιδιού. Εξερευνόντας την Fork Town, εκτός του ότι θα μπορέσετε να αναβαθμίσετε τον χαρακτήρα σας, θα βρείτε και επιπλέον περιεχόμενο για το παιχνίδι. Θα μπορέσετε για παράδειγμα να τραβήξετε φωτογραφίες και να τις μεταφέρετε ως μέρος των φωτογραφικών προκλήσεων, να περάσετε από διάφορα mini games όπως ενός γιγαντιαίου γκολφ, να πολεμήσετε σε αρένα, να ανεβείτε σε πιο σκληρά επίπεδα και διάφορα άλλα πρόσθετα που εμπλουτίζουν τον τίτλο.
Τα γραφικά στο σύνολο τους δίνουν ένα ιδιαίτερο στυλ στο παιχνίδι όμως το αποτέλεσμα δεν είναι εντυπωσιακό. Σε κάποια επίπεδα επικρατεί μονοχρωμία και πιθανότατα τα γραφικά του να σας αφήσουν αδιάφορους αν εξαιρέσετε τα animation και κάποιες λεπτομέρειες που σπάνε την επανάληψη των εικόνων και των χρωμάτων που προβάλλονται στην οθόνη. Σχεδιαστικά όμως το παιχνίδι δεν είναι άσχημο καθώς αφήνει γενικά την εντύπωση ότι αποτυπώνεται ιδανικά το αποτέλεσμα που ήθελαν να πετύχουν οι προγραμματιστές και γενικά τα πάντα προβάλλονται σχεδόν αψεγάδιαστα στην οθόνη.
Απορία μου πάντοτε ήταν πως οι προγραμματιστές ακόμα και των indie παραγωγών τα οποία αποτελούνται από μικρά studios, καταφέρνουν να συνθέσουν μουσική η οποία συνήθως είναι ταιριαστή και ακολουθεί το δικό της ιδιαίτερο ρυθμό. Και το Demon Turf είναι ένα παράδειγμα στο οποίο θα ακούσετε διάφορες καλοδουλεμένες συνθέσεις όπου οι προγραμματιστές έχουν ανακατέψει διάφορες μουσικές επιρροές, οι οποίες δένουν αρμονικά με το ύφος του παιχνιδιού με αποτέλεσμα να καταφέρνει να τραβήξει την προσοχή κατά την διάρκεια του.
Το Demon Turf προτείνεται με κάθε επιφύλαξη λόγω του ιδιαίτερου του στυλ και ότι δεν έχει εφαρμοστεί με ιδανικό τρόπο το σύστημα μάχης που θα μπορούσε να δώσει επιπλέον ώθηση στον τίτλο. Οπότε λόγω των παραπάνω ενδείξεων ενδέχεται να προσπεράσετε ένα κατά τα άλλα ομαλό, προκλητικό αλλά και ασυνήθιστο σχεδιαστικά platformer.
