Πολλά αρνητικά ακούστηκαν για το φετινό CoD Modern Warfare III ήδη πριν την κυκλοφορία του και δυστυχώς πολλά από αυτά επιβεβαιώθηκαν με την διάθεση του τίτλου στην αγορά. Δεν έχω καμία αμφιβολία πως ο τίτλος θα πουλήσει εκατομμύρια, θα είναι best seller, ίσως και no1 της χρονιάς σε πωλήσεις και πως η συντριπτική πλειοψηφία το αγοράζει αποκλειστικά για το, ομολογουμένως πολύ καλό αλλά ταυτόχρονα safe, multiplayer mode του. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός πως με τη πρώτη ματιά κάποιος καταλαβαίνει πως στα χέρια μας έχουμε ένα βιαστικό προϊόν, που διάφορα κομμάτια του ενώθηκαν άρον άρον σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει την παρουσία του ως premium προϊόν με αρχικό κόστος τα 80€. Το παρόν συναίσθημα είναι έκδηλο σε όλα τα κομμάτια του και είναι ηλίου φαεινότερο από το campaign του.
Το campaign των CoD ανέκαθεν αποτελούσαν κάτι βασικό στην εμπειρία του παίκτη, όσο και αν η πλάστιγγα έχει γυρίσει στο multiplayer κομμάτι του τα τελευταία χρόνια. Πάντα θυμάμαι να είμαι σίγουρος πως θα παίξω ένα 6-7ωρο campaign με υψηλά production values, κινηματογραφικό, με εντυπωσιακά cinematics και σκηνοθετημένες σκηνές δράσης, εκμεταλλευόμενο την κάθε εποχή που διαδραματίζεται το καθένα. Από τα αξεπέραστα αρχικά Modern Warfare παιχνίδια και τα πρώτα Black Ops που έθεσαν τον πήχη, η Activision φαίνεται να τα βρίσκει σκούρα να τα φτάσει, με μοναδική ίσως εξαίρεση το remake του Modern Warfare 1 το 2019. Ομολογουμένως ευχαριστήθηκα τα Cold War και Vanguard και φυσικά το MW1 remake, πολύ αξιόλογο και το MW2 remake αλλά καμία σχέση με το κορυφαίο του 2009, αλλά η τραγωδία του Modern Warfare III μου ήρθε απρόσμενα και κατέληξε να είναι το χειρότερο campaign που έχω παίξει σε όλη τη σειρά μαζί με αυτό του Black Ops 3 και ναι, το Ghosts μου άρεσε.
Με εξαίρεση την εισαγωγική αποστολή, όλο το campaign φαίνεται πρόχειρα φτιαγμένο με κομμάτια και assets από τα προηγούμενα παιχνίδια και το Warzone. Οι περισσότερες αποστολές είναι “ανοιχτές”, δηλαδή ως ένας ανοιχτός χάρτης που ο παίκτης μπορεί να κινηθεί ελεύθερα και να ολοκληρώσει με διάφορους τρόπους τα objectives του, τα οποία φυσικά καταλήγουν αποστολές λεπτών, με κομμάτια χάρτη του Warzone, αστεία objectives και αναγκαστικό loot (όπως στο Warzone) προκειμένου να έχουμε όπλα και λοιπό εξοπλισμό. Το χειρότερο βέβαια είναι πως όλες οι αποστολές είναι απλά βαρετές και χωρίς τη σκηνοθεσία και τα set pieces της σειράς. Υπάρχουν 2-3 σημεία που θέλουν να προσφέρουν επιτηδευμένο σοκ αλλά δεν καταφέρνουν τίποτα, οι χαρακτήρες έχουν μειωμένο ρόλο με αυτόν του Makarov να καταντά αδιάφορος, ένας από τους εμβληματικότερους κακούς της σειράς και φτηνοί θάνατοι που δεν έχουν καμία σχέση με αντίστοιχους του παρελθόντος. Γενικά, όλο το 4ωρο campaign είναι μια απογοήτευση από την αρχή έως και τον απαράδεκτο τερματισμό του.
Ακόμα χειρότερα, εκτός ορισμένων voice overs σε εμβληματικούς ήρωες, ο τεχνικός τομέας φαίνεται να έχει υποβαθμιστεί. Και στα δύο προηγούμενα Modern Warfare remakes υπήρχαν στιγμές που είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό από τον φωτορεαλισμό, εδώ όλες οι αποστολές έχουν τεχνικό τομέα επιπέδου online παιχνιδιού, εκτός από τα cut scenes όπου και εκεί φαίνεται να μένουν στάσιμα τα πράγματα. Τουλάχιστον το παιχνίδι τρέχει απροβλημάτιστα στα 60fps, ενώ και η χρήση του DualSense είναι καλή, όχι όμως στα επίπεδα του Cold War. Γενικά, καταλήγω πως το φετινό campaign ήταν απλά μια υποχρέωση που έπρεπε να βγει με το ζόρι, προκειμένου να φαίνεται πιο ολοκληρωμένη πρόταση το παιχνίδι, ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν ένα πιο προσεγμένο Story DLC μαζί με ένα map pack σε χαμηλή τιμή και να τελείωνε το παραμύθι.
Το multiplayer επίσης είναι περισσότερο ένα map pack με remastered χάρτες του Modern Warfare 2 (;;;) του 2009, μαζί με δύο αλλαγές στην κίνηση όπως το slide cancel. Το χαώδες μενού του Call of Duty που ακούει στο όνομα Call of Duty HQ προσπαθεί να φιλοξενήσει τα MW2,MW3 και Warzone καθώς και legacy τίτλους, παρέα με store, battle pass και ένα σωρό μενού και επιλογές. Μπορούμε να μεταφέρουμε τον οπλισμό μας από το MW2 απευθείας στο 3, κάτι που αρέσει σε όσους έχουν παίξει το MW2 αλλά τιμωρεί όσους αρχίζουν φρέσκοι απευθείας στο MW3 και πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι με πανέτοιμους παίκτες από την πρώτη μέρα. 16 χάρτες έρχονται ως remastered από το MW2 του 2009 και παρότι προσφέρουν μεγάλη διασκέδαση, αποδεικνύουν περίτρανα τα περασμένα μεγαλεία της σειράς και το πόσο δυσκολεύεται πλέον να αναδείξει κάτι νέο, πέραν του Warzone. Ημερήσια challenges που απαιτούν ενέργειες που είναι κλειδωμένες ενώ μπορείτε να κάνετε extract εξοπλισμό από το Zombies, skins που μεταφέρονται από το Warzone οπότε στο ονλαιν του βλέπουμε κάθε καρναβάλι να τρέχει με ότι skin και εξοπλισμό του κατέβει στο κεφάλι, απαράδεκτα spawn points σε ορισμένους χάρτες, ενώ και τεχνικά οι πίστες έχουν χάσει λίγο από τη γοητεία και την αίγλη που είχαν στο παρελθόν. Κατά τα άλλα το multiplayer παίζεται όπως το έχετε συνηθίσει από τα προηγούμενα σε όλα τα modes και ευτυχώς προσφέρει μια άλφα κλασσική απόλαυση.
Βέβαια όταν όλο το περιεχόμενο του MW2, όλα τα updates μέσα στη χρονιά συν το λίγο νέο περιεχόμενο του MW3, καταλήγουμε σε έναν κυκεώνα επιλογών στα όπλα (114!) και ακόμα περισσότερων attachments που χρειάζεται οδηγός για να καταλήξουμε κάπου. Η καλύτερη του πλευρά είναι το Zombies mode που το γυρνάει σε open world μονοπάτια, με ένα χάρτη ο οποίος θα έρθει με τη Season 1 τον Δεκέμβριο στο Warzone και προς έκπληξη μας, αποτελεί τη μοναδική ανάσα δροσιάς σε ένα απογοητευτικό πακέτο. Πολλαπλές ομάδες των τριών παικτών συμμετέχουν σε αυτό το τύπου extract mode που παλεύει να πάει να σώσει την παρτίδα.
Δηλώνω εξαιρετικά απογοητευμένος από το Call of Duty Modern Warfare III, ένα προϊόν που δεν ξέρει τι θέλει να είναι. Ένα προϊόν που το highlight του είναι χάρτες 15ετίας, σε ένα franchise που χρειάζεται οπωσδήποτε ανάσα από τις ετήσιες κυκλοφορίες. Πρέπει να επανεφεύρει τον εαυτό του και να ξεχωρίσει από το Warzone και να μην αποτελεί το ψυχοπαίδι του με reskin χάρτη για τα zombies και τα “open missions” και το όλο cosmetics περιεχόμενο που το κατακλύζει ήδη. Σίγουρα το multiplayer του παραμένει ευχάριστο και το κλασσικό της σειράς, αλλά θα μπορούσα να το ευχαριστιέμαι το ίδιο παίζοντας το MW2 παρέα με απλώς ένα νέο map pack. Η αλλαγή στέγης πλέον, υπό την ηγεσία της Microsoft ελπίζω να φέρει σαρωτικές αλλαγές στη σειρά και να μη φτάσουμε στο σημείο να τη δικαιολογούμε επειδή “τουλάχιστον το έπαιξα τσάμπα στο Gamepass”.
https://youtu.be/ZWb6wCKA_Pk
