Πάνε 16 ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του πρωτότυπου Braid και σχεδόν τίποτα δεν έμεινε να θυμίζει εκείνες τις εποχές. Το 2008, το τοπίο στις ανεξάρτητες κυκλοφορίες ήταν εντελώς διαφορετικό και το συγκεκριμένο παιχνίδι, μαζί με κάποια άλλα, όπως το Super Meat Boy, άνοιξαν πραγματικά το δρόμο για όλους τους μικρότερους δημιουργούς που θεωρούσαν ανέφικτο να καταφέρουν να ανταγωνιστούν τις μεγάλες ΑΑΑ κυκλοφορίες, έχοντας επηρεάσει κυριολεκτικά εκατοντάδες indies που ακολούθησαν. Η απόφαση επανακυκλοφορίας του τίτλου εν έτει 2024 είναι μία καλή ευκαιρία να το επισκεφθούμε ξανά και να δούμε πως άντεξε στο πέρασμα του χρόνου.
Το Braid είναι ένα puzzle-platformer, στο οποίο χειριζόμαστε τον Tim και τον συνοδεύουμε μέσα από 6 συνολικά κόσμους, στην προσπάθεια του να φτάσει στο κάστρο και να σώσει την πριγκίπισσα *wink-wink*. Παρότι ο κεντρικός άξονας της αφήγησης ωχριά μπροστά στις υπόλοιπες αρετές του, φτάνοντας προς το τέλος του παιχνιδιού θα διαπιστώσετε οτι το παιχνίδι λέει μία πολύ ιδιαίτερη ιστορία, που χωρά μάλιστα και περισσότερες από μία ερμηνείες. Αρκεί να αναζητήσετε online μερικές θεωρίες, αφού ολοκληρώσετε το παιχνίδι και θα δείτε πως, πίσω από τους φανταστικούς μηχανισμούς του, το Braid κρύβει λίγες ακόμη εκπλήξεις.
Βλέποντας κάποιος το παιχνίδι με τα δεδομένα του σήμερα ίσως να αποφανθεί πως έχει βιώσει ξανά την πλειοψηφία των ιδεών που διέπουν το puzzle κομμάτι του τίτλου και πιθανότατα δεν θα έχει άδικο. Με αυτό υπ’ όψιν, σας προτείνουμε να ασχοληθείτε με τον τίτλο υπό το πρίσμα του 2008, αντιλαμβανόμενοι πόσο εύκολα άντεξαν και πόσο φρέσκοι φαντάζουν ακόμη οι περισσότεροι μηχανισμοί του παιχνιδιού ακόμη και σήμερα, αφού θα μπορούσε άνετα να είναι παιχνίδι του 2024, παρά τις χιλιάδες αντίστοιχες προσπάθειες που μεσολάβησαν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ο Jonathan Blow διαδέχθηκε το Braid με το The Witness, ένα παιχνίδι ισάξιας κατασκευαστικής μαεστρίας, που επίσης δεν επιτρέπεται να προσπεράσετε.
Στην ουσία του πράγματος, το να φτάσετε απλώς στο τέλος του κάθε κόσμου, ξεκλειδώνοντας παράλληλα τον επόμενο, είναι το μόνο εύκολο. Η πραγματική πρόκληση στο Braid και ο μόνος τρόπος να “ανοίξετε” τον τελευταίο κόσμο και να δείτε credits, είναι η συλλογή κομματιών παζλ που βρίσκονται διάσπαρτα σε κάθε κόσμο. Μάλιστα δεν χρησιμοποιούμε τυχαία τη λέξη “πρόκληση”, αφού όντως πρόκειται για μία επίπονη διαδικασία, που θα δοκιμάσει τα όρια του παίκτη. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, ελάχιστοι είναι εκείνοι που δεν θα καταφύγουν σε κάποιον οδηγό, ειδικότερα στις πιο απαιτητικές περιπτώσεις.
Το όλο concept του Braid περιστρέφεται γύρω από το χειρισμό του χρόνου. Κάθε ένας από τους κόσμους του παιχνιδιού χρησιμοποιεί επίσης έναν μοναδικό μηχανισμό με θέμα τον χρόνο. Κάποιες φορές ο χρόνος κινείται μόνο όταν το κάνετε εσείς, άλλες φορές το rewind δημιουργεί έναν σκιώδη κλώνο του εαυτού σας που σας βοηθάει να λύσετε γρίφους. Το Braid δεν παύει ποτέ να ρίχνει νέα σενάρια στο δρόμο του παίκτη, με αποτέλεσμα να παραμένει συνεχώς φρέσκο και μοναδικά προκλητικό, επιτρέποντας σε κάθε σπιθαμή της τρίωρης εμπειρίας να γεμίζει με εξαιρετικού ρυθμού εγκεφαλικές προκλήσεις.
Ενώ το βασικό παιχνίδι είναι πανομοιότυπο με την αρχική έκδοση, υπάρχουν κάποιες αλλαγές που συνοδεύουν το Anniversary Edition. Πιο συγκεκριμένα, το παιχνίδι έχει υποστεί πλήρη αναμόρφωση των γραφικών του, με το remaster να έρχεται μια πιο φανταχτερή εμφάνιση, που σίγουρα υπερτονίζει το πανέμορφο art direction που έχει επιλεχθεί. Αν, ωστόσο, προτιμάτε το αρχικό στυλ του παιχνιδιού, μπορείτε να εναλλάσσεστε μεταξύ νέων και κλασικών γραφικών εν κινήσει, με το πάτημα ενός κουμπιού. Το να έχετε αυτή τη δυνατότητα διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή είναι πάντα μια ωραία πινελιά για ένα τόσο σημαντικό remaster, και υπογραμμίζει το πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα τα τελευταία 16 χρόνια.
Εκτός από την αναβάθμιση των γραφικών, η επετειακή έκδοση περιλαμβάνει επίσης ένα εκτενέστατο commentary από πλευράς developers. Ο Tim πέφτει σε έναν νέο κεντρικό κόσμο που του επιτρέπει να μπαίνει σε πόρτες για να επισκεφθεί ξανά τα επίπεδα του παιχνιδιού, τώρα με τη δυνατότητα να ακούτε τα σχόλια των δημιουργών στο background. Με πάνω από 15 ώρες σχολιασμού, ο Jonathan Blow και άλλοι καλεσμένοι συζητούν για το σχεδιασμό του παιχνιδιού, την ατμόσφαιρα, τον ήχο και τις προθέσεις πίσω από κάθε γρίφο. Για τους επίδοξους νέους developers και όσους έχουν μανία με το game design, αυτή η ολοκληρωμένη ματιά στο Braid είναι υποδειγματική
Συμπερασματικά, η επετειακή κυκλοφορία του Braid είναι μία εξαιρετική αφορμή για όλους να δούνε πόσο ρηξικέλευθες ιδέες είχε ένα παιχνίδι τέτοιας κλίμακας το 2008, είτε έχετε ασχοληθεί ξανά μαζί του, είτε όχι. Ναι, κάποιοι μηχανισμοί του πλέον φαντάζουν χιλιοπαιγμένοι, εάν όμως αγαπάτε τη βιομηχανία των indies, θα εντοπίσετε την απαρχή πολλών στοιχείων, που πλέον θεωρούμε δεδομένα, τότε όμως δεν ήταν καθόλου. Σίγουρα, δεν είναι μία επανακυκλοφορία που αλλάζει ριζικά τον original τίτλο, αλλά με τις 2 γενιές κονσολών που μεσολάβησαν πρόκειται αναμφίβολα για τον ενδεδειγμένο τρόπο να ασχοληθείτε με το Braid.
