Η εποχή του ps2 είναι μία πολύ χαραγμένη στην καρδιά μου περίοδος, καθώς η ποικιλία των παιχνιδιών ήταν πραγματικά αξιομνημόνευτη. Το 3D άρχισε να εξελλίσεται και να ζωντανεύουν κόσμοι μπροστά μας που ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν θα φανταζόμασταν. To Akimbot προσπαθεί να κάνει αυτό ακριβώς και να μας ταξιδέψει σε εκείνη την εποχή, με ένα σαφός μικρότερο budget και επιρροές από παιχνίδια όπως το Rachet and Clank και Jax and Daxter. Καταφέρνει άραγε το σκοπό του και πως δείχνει στα σημερινά δεδομένα;
Καταρχάς ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πρωταγωνιστές της περιπέτειας μας είναι ο Exe, ο χαρακτήρας που χειριζόμαστε σε όλη την περιπέτεια και ο shipset, ένα ρομποτ όπου μας βοηθάει στο ταξίδι. Η ιστορία εκτυλίσεται σε ένα σύμπαν όπου υπάρχουν μόνο Robot και AI μηχανές. Η αποστολή μας ξεκινάει όταν μας καλεί ο Ambassador, ο οποίος μας ζητά να τον βοηθήσουμε να βρούμε το The artifact, ένα πανισχυρο όπλο όπου έχει τη δύναμη να καταστρέψει το κόσμο. Σκοπός μας είναι να πάρουμε το Artifact πριν από κακό Evilware, που σκοπό έχει να κατακτήσει το γαλαξία. Η ιστορία αν και δεν προτοτυπεί στο σύνολο της, υπάρχαν πολλές ανατροπές και εκπλήξεις που δεν τις περίμενα.
Η καρδιά του Akimbot είναι η γρήγορη και φρενήρης δράση του. Η γραμμική του δομή, αν και θα ξενίσει πολλούς, βοηθάει στο να μην κουράζει τον παίκτη και να μην κάνει κοιλιά σε κανένα σημείο. Δεν ένιωσα να κουράζομαι και οι 12-13 ώρες μέχρι τους τίτλους τέλους πέρασαν χωρίς να το καταλάβω. Εκτός αυτού, το παιχνίδι προσθέτει ολοένα και περισσότερα νέα πράγματα και δεν ένιωσα ποτέ να κάνω το ίδιο πράγμα. Τη μία στιγμή παιζουμε ένα κλασσικό platformer, την άλλη μπορεί να είμαστε στο διάστημα με το διαστημόπλοιο κατακρεουργόντας αντίπαλα στρατεύματα. Αν μη τι άλλο οδήγησα Τανκς, διαστημόπλοια, γουρούνες, πυραύλους και πολλά άλλα σε διαδρομές γρήγορες και γεμάτες εντυπωσιακά σκηνικά.
Η επιρροή από κλασσικά παιχνίδια της Sony είναι διάχυτη σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Και δυστυχώς το παιχνίδι δεν εξελίσει κανένα από αυτούς τους μηχανισμούς, μένοντας σε πολύ βασικό επίπεδο. Τα όπλα του παιχνιδιού είναι 4, assault rifle, sniper, bazooka και minigun. Επίσης μπορούμε να διαλέξουμε ένα από τα 4 special όπλα του παιχνιδιού όπου μπορούμε να τα κάνουμε upgrade μαζεύοντας orbs από τα διάφορα κουτιά που σπάμε. Σημαντικό μειονέκτημα του παιχνιδιού κατ’ εμέ είναι ο άδειος κόσμος του και τα ανύπαρκτα upgrades του Exe. Ως προς το κόσμο, σε αντίθεση με το ζωντανό κόσμο του Rachet and Clank όπου όλα καταστρέφονται, εδώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο όπου όλα μένουν στη θέση τους και υπάρχει μηδέν αλληλεπίδραση με αυτόν. Το μόνο που μπορούμε να συλλέξουμε είναι κάποια διάσπαρτα κείμενα τα οποία εξιστορούν μικρές ιστορίες για τον κόσμο του παιχνιδιού.
Η μουσική επένδυση του παιχνιδιού είναι εξαιρετική, με την ηλεκτρονική μουσική να ταιριάζει απόλυτα με αυτά που διαδραματίζονται στην οθόνη. Πολύ καλή δουλειά έχει γίνει με το voice acting των χαρακτήρων όπου ζωντανεύουν αρκετά πιστά τους χαρακτήρες. Οι διάλογοι αν και δεν ξεφεύγουν από τη πεπατημένη, δεν ένιωσα να με κουράζουν και να υπάρχουν 2-3 στιγμές που με έκαναν να γελάσω. Γενικότερα υπάρχει ένα πιο σκοτεινό ύφος στο παιχνίδι, πράγμα που δείχνει πως το κοινό που ψάχνει είναι σίγουρα όσους μεγάλωσαν και λάτρεψαν αυτά τα παιχνίδια. Και πιστεύω πως το καταφέρνει ως ένα βαθμό.
Στα του gameplay, το platforming είναι ικανοποιητικό και ο χειρισμός εύκολος και καλοδουλεμένος. Επίσης, ξέχασα να ανεφερθώ στα bosses του παιχνιδιού, που αν και δεν είναι πολλά, το καθένα έχει το δικό του τρόπο αντιμετώπισης και με άφησαν πλήρως ικανοποιημένο. Το ίδιο βέβαια δεν μπορώ να πω για την ποικιλία των εχθρών και των minigames που συνάντησα στο παιχνίδι. Δυστυχώς οι εχθροί αναλόνονται στα ίδια mobs ξανά και ξανά. Ως προς τα minigames στο σύνολο τους είναι τέσσερα στα οποία χρειάστηκε ουκ ολίγες φορές να κάνουμε κάποιο hack σε κάποιο σύστημα ώστε να μας ανοίξει ο δρόμος για το επόμενο σημείο. Μετά τη 10η φορά πιο πολύ σαν αγγαρεία μου φάνηκε παρά διασκέδαση. Επίσης θα πρέπει να αναφέρω πως υπήρχε και ψιλοθεματάκια με tearing στην οθόνη και κολλήματα μέσα στη δράση.
Κάποιες διάσπαρτες σκέψεις που είχα για το παιχνίδι είναι για την ποιότητα που θα είχε αν υπήρχε μεγαλύτερο budget. Σε τόσο χαμηλά budget είναι λογικό να μην μπορεί να ξεπεράσει καν το πρώτο Rachet and Clank του ps2. Υπήρχαν πολλά σημεία που σκεφτόμουν ότι αν πετύχει το παιχνίδι θα καταφέρουν απίστευτα πράγματα στην επόμενη προσπάθεια τους. Γιατί πραγματικά μου έχουν λείψει αυτά τα διασκεδαστικά action platformer παιχνίδια. Jak and Daxter, Rachet and Clank, Crash Bandicoot και άλλα πολλά που θα μπορούσαν να γίνουν σταθμός στην κάθε κονσόλα.
Εν κατακλείδι, το Akimbot είναι μία ολοκληρωμένη εμπειρία που πέρασα υπέροχα και ένας φόρος τιμής προς τα παιχνίδια της ps2 εποχής. Το μεγάλο του ατόπυμα είναι ίσως ότι δεν βλέπουμε καμία εξέλιξη σε μηχανισμούς καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, παρά την μεγάλη ποικιλία σε δραστηριότητες. Κυκλοφορεί στην τιμή των 20 ευρώ και σε αυτά τα λεφτά η εταιρεία προσφέρει κάτι παραπάνω από ένα ολοκληρωμένο πακέτο.
