Το όνομα του Mohammad Fahmi Hasni πιθανότατα δεν θα λέει κάτι στους περισσότερους. Πρόκειται για τον δημιουργό του franchise του Coffee Talk, καθώς και για τον ιδρυτή της Pikselnesia, ενός μικρού studio από την Ινδονησία. Δυστυχώς, η ιστορία του Hasni έληξε άδοξα πριν μερικά χρόνια, με τον δημιουργό να χάνει τη ζωή του σε νεαρή ηλικία. Αναμενόμενα, το τραγικό συμβάν έβαλε στον πάγο τα όποια σχέδια της ομάδας, με τα υπόλοιπα όμως μέλη να θέλουν να ολοκληρώσουν τον τίτλο που βρισκόταν ήδη υπό ανάπτυξη, ως ένα ύστατο αντίο στον ιδρυτή του studio. Έτσι, το Afterlove EP κατάφερε επιτέλους να γίνει διαθέσιμο στις 14 Φεβρουαρίου.
Το Afterlove EP αποτελεί ένα γνήσιο visual novel, όπου μας μεταφέρει στην Τζακάρτα και μας αναθέτει τον έλεγχο του Rama. Ο νεαρός βιώνει μία τεράστια απώλεια, έχοντας χάσει την κοπέλα του, Cinta, από κάποια ασθένεια. Έχοντας αφεθεί εντελώς στο πένθος του, ο Rama έχει απομακρυνθεί από το συγκρότημα του και έχει αποξενωθεί από την κοινωνική ζωή. Στην προσπάθεια τους να ασχοληθούν με τα ζητήματα της απώλειας και της μνήμης, οι devs έχουν προβεί σε μία ασυνήθιστη επιλογή, έχοντας δώσει ενεργό ρόλο στην αποθανούσα, με τον πρωταγωνιστή μας να ακούει συχνά-πυκνά τη φωνή της Cinta στο κεφάλι του σε ό,τι κι αν κάνει.
Παρότι στην αρχή φαντάζει μία ενδιαφέρουσα προσέγγιση, με τη Cinta να είναι μάλιστα ο μόνος χαρακτήρας με κανονικό voice-over, σύντομα η παρουσία της κοπέλας καταλήγει μία συνεχής ενόχληση. Ο σχολιασμός εκ μέρους της δεν παύει ποτέ και ο Rama μοιάζει να ετεροπροσδιορίζεται μονίμως από τις επιταγές της πάλαι ποτέ συντρόφου του, η οποία μάλιστα συχνά γίνεται και εντελώς επιτακτική, χωρίς να αφήνει τίποτα “να πέσει κάτω”. Αντιλαμβανόμαστε την επιδίωξη πίσω από το ρόλο που επιτελεί η Cinta στην αφήγηση, θεωρούμε όμως πως θα μπορούσε να έχει ενσωματωθεί καλύτερα στο σενάριο.
Σύντομα ο Rama θα χρειαστεί να “ξαναβγεί” στον έξω κόσμο, αφού η μπάντα του κλείνει ένα live στο τέλος του μήνα, με το παιχνίδι να μας δίνει 30 μέρες προθεσμία να ορίσουμε την πορεία του νεαρού. Κάθε μέρα έχουμε το περιθώριο να κάνουμε 2 ενέργειες, τις οποίες ανακαλύπτουμε μέσω των εφαρμογών του κινητού τηλεφώνου του Rama. Οι ενέργειες αυτές κυμαίνονται από επίσκεψη σε ψυχολόγο και καφέ με κάποιον χαρακτήρα, έως πρόβα με την κιθάρα και βόλτα στο τοπικό δισκάδικο. Παράλληλα, διάσπαρτες στο χάρτη βρίσκονται και αναμνήσεις του ζευγαριού, οι οποίες μας δίνουν μία καλή εικόνα για το παρελθόν και την πορεία της σχέσης τους.
Αυτή η δομή των 2 ενεργειών ανά μέρα είναι που δημιούργησε και τα περισσότερα προβλήματα στην ενασχόληση μας. Αρχικά, τα arcs που θα επιλέξετε να ακολουθήσετε καθορίζουν και την έκβαση της ιστορίας, χωρίς να γίνεται κάπου ξεκάθαρο το πως ακριβώς οδηγούμαστε σε κάποιο ending. Σίγουρα, εάν αλληλεπιδράσετε περισσότερο με έναν χαρακτήρα, τόσο πιο ολοκληρωμένη θα είναι η ιστορία του, αλλά με τον περιορισμό των ημερών ως μόνιμο βραχνά, δεν προλάβαμε να κάνουμε όσα θέλαμε. Το εν λόγω σύστημα δημιουργεί και διάφορες ασυνέχειες, αφού βρήκαμε τον Rama να μεταπηδά από το ένα σενάριο στο άλλο, χωρίς λογική συνέχεια. Ίσως εάν το παιχνίδι μας εξηγούσε εξ’ αρχής τις επιπτώσεις των επιλογών μας, να παρατηρούσαμε μεγαλύτερη αφηγηματική συνέπεια.
Ένας ακόμη λόγος που θα προτιμούσαμε να μην είχαμε τον εν λόγω περιορισμό χρόνου είναι το ενδιαφέρον που παρουσιάζει το υποστηρικτικό cast. Είτε πρόκειται για τα άλλα μέλη της μπάντας, είτε για άτομα από το παρελθόν τους, είτε για νέες γνωριμίες του Rama στα διάφορα καταστήματα της πανέμορφης Τζακάρτα, κάθε χαρακτήρας έχει το δικό του αφηγηματικό τόξο και έχει ιδιαίτερη αξία να ανακαλύψετε τα πάθη και τις αδυναμίες του καθενός, καθώς δένεστε μαζί τους πάνω από ένα ποτήρι ζεστού καφέ ή υπό τη μουσική υπόκρουση ενός καλού τραγουδιού.
Δεν αναφέρουμε τυχαία, το τραγούδι, αφού αναμενόμενα η μουσική διαδραματίζει βασικό ρόλο στο παιχνίδι. Από τη μία έχουμε τα τραγούδια του ίδιου του Rama, στα οποία μπορείτε να εξασκηθείτε σε ένα τυπικό, αλλά πετυχημένο rhythm game, παίζοντας κιθάρα στο προβάδικο, στο δωμάτιο του νεαρού ή ακόμη και σε κάποιο πάρκο ή σταθμό τρένου. Το original score έχουν επιμεληθεί οι Ινδονησιανοί L’Alphalpha, με τις συνθέσεις του συγκροτήματος να ντύνουν υπέροχα την αφήγηση, χωρίς βέβαια το soundtrack να παρουσιάζει κάποια συγκλονιστική ποικιλία. Μιλώντας όμως για ένα παιχνίδι μόλις 5-6 ωρών, η ηχητική επαναληψιμότητα δεν προλαβαίνει να κάνει αισθητή την παρουσία της.
Συνοπτικά, το Afterlove EP είναι μία αξιοπρόσεκτη περίπτωση, αν και μας αφήνει με την αίσθηση οτι θα μπορούσε να είναι αρκετά παραπάνω, ιδιαιτέρως αν λάβουμε υπ’ όψιν τις σπουδαίες θεματικές που εξερευνά. Το συναισθηματικό σενάριο έχει τις στιγμές του, οι περισσότεροι χαρακτήρες βρίσκουν το χώρο τους να λάμψουν, αλλά κάποιες παράταιρες επιλογές στη δομή αφαιρούν από το συνολικό αντίκτυπο της ιστορίας. Χωρίς να πετυχαίνει πλήρως το σκοπό του, το κύκνειο άσμα του Fahmi Hasni είναι ένα αξιόλογο visual novel, που δεν περνά απαρατήρητο.
