Η αναπάντεχη επιστροφή ενός κλασσικού παιχνιδιού επί εποχής Super Nintendo, δεν είναι κάτι που βλέπουμε κάθε μέρα και μάλιστα σε PlayStation κονσόλα. Έτσι όταν ανακοινώθηκε το ActRaiser remake ως ActRaiser Renaissance στο πρόσφατο event της Nintendo, αδράξαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε αυτό το ξεχασμένο διαμάντι.
Η Square Enix επιστρέφει με το καινοτόμο για τότε ActRaiser που τόλμησε να ενώσει δύο διαφορετικά είδη παιχνιδιών. Στην ουσία το παιχνίδι είναι μια μίξη 2D action side scroller της εποχής στο ένα κομμάτι, με στοιχεία god like εξομοιωτών τύπου Populοus στο άλλο. Το remake μάλιστα , προσθέτουν και ένα τρίτο στοιχείο αυτόν των tower defence παιχνιδιών. Το τελικό αποτέλεσμα έχει να κάνει με ένα ποικιλόμορφο gameplay που συνδυάζεται αρκετά επιτυχημένα και κρατά την προσοχή του παίκτη συνεχώς. Τη μία καλείστε σε action πίστες να κατατροπώσετε εχθρούς με slashes, έχοντας μάλιστα προσθέσει και νέες κινήσεις καθώς και bosses. Αμέσως μετά καλείστε να βλέπετε την πόλη σας από ψηλά, να ελέγχετε ήρωες που ξεκλειδώνουν και να την προφυλάξετε από τις ορδές εχθρών που πλησιάζουν ως tower defence και κάπου στο ενδιάμεσο καλείστε να χτίσετε κτήρια και γέφυρες φτιάχνοντας πόλεις και βελτιώνοντας τη ζωή των κατοίκων.
Η ιστορία θέλει εσάς τον Άρχοντα του Φωτός να πρέπει να νικήσει τον Άρχοντα του Σκότους ανάμεσα σε 6 Βασίλεια, ο καθένας με τον δικό του ήρωα στο τέλος. Η ιστορία προχωρά με διαλόγους, ευτυχώς skippable καθώς δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο και μιλάμε για ένα μεγάλο χάρτη με περιεχόμενο άνω των 20 ωρών, κατά πολύ πολλαπλάσιο από το αρχικό ActRaiser. Το tower defence τρίτο στοιχείο, οι περισσότερες πίστες , οι περισσότερες κινήσεις κ.α. έχουν προσθέσει μπόλικο περιεχόμενο ώστε το ActRaiser Renaissance να μην είναι ένα απλό port.
Τα γραφικά του αρχικού παιχνιδιού ήταν από τα καλύτερα στο SNES και εδώ παραμένουν όμορφα. Ομολογώ πως παραφωνία είναι οι side scrolling πίστες όπου τα γραφικά έχουν μια κάπως θολή απεικόνιση, ή τέλος πάντων δεν είμαι φαν του art style και περίμενα κάτι καλύτερο. Στα της μουσικής έχουμε την επιλογή για τα αρχικά κομμάτια αλλά ο Yuzo Koshiro, ο αρχικός δημιουργός, έχει επιστρέψει και προσφέρει ένα re-arranged soundtrack που εξυπηρετεί εξαιρετικά του σκοπούς του κάθε act του παιχνιδιού. Δυστυχώς δεν υπάρχει, η συνηθισμένη πλέον θα λέγαμε, επιλογή μεταξύ παλιών ή νέων γραφικών, κάτι που ίσως θα ήταν ανέφικτο λόγω του νέου περιεχομένου, οπότε θα θέλαμε να ερχόταν πακέτο και η αρχική κυκλοφορία για τους purists. Τουλάχιστον στο Renaisssance υπάρχει ένα έξτρα special mode με 14 action acts/πίστες όπου μπορείτε να ρίξετε επιπλέον σφάξιμο στους εχθρούς σας με καθαρό action στοιχείο, πιο κοντά στο ActRaiser 2.
Καταλήγοντας, το ActRaiser Renaissance αποτελεί μια απρόσμενη μεν , ευχάριστη δε έκπληξη. Η επιστροφή στα κλασσικά franchises της Square Enix είναι πάντα ευπρόσδεκτή όσο και αν θεωρώ πως δύσκολα θα επιζούσε ένα ολοκαίνουριο ActRaiser. Θεωρώ πως το πείραμα με την επανακυκλοφορία πέτυχε, φέρνει νέο περιεχόμενο στο παιχνίδι, πολλές ώρες gameplay, νέο soundtrack, κινήσεις, unlockable mode και ολόκληρο νέο genre στο μιξ. Τα γραφικά στο action κομμάτι είναι κάπως μέτρια και ο ρυθμός πολλές φορές χάνεται με τους πολλούς διαλόγους και tower defence κομμάτι, γενικά είναι μακριά από το τέλειο, αλλά θα αγαπηθεί από τους φίλους της σειράς και ίσως φέρει και νέους.