Τα 10 πιο απογοητευτικά launches παιχνιδιών

10. Metal Gear: Survive

Ξεκινάμε με μια ήπια περίπτωση, καθώς όλοι γνωρίζαμε το ποιόν της σύγχρονης Konami και δεν περιμέναμε πολλά. Το μόνο πιθανό φως στο τούνελ ήταν το βαρύ όνομα που κουβαλούσε. Φυσικά, οι φόβοι επιβεβαιώθηκαν και βρεθήκαμε αντιμέτωποι με χαρακτηριστική περίπτωση αρπαχτής. Ρηχό, επαναλαμβανόμενο και μονότονο, δεν είχε τίποτα ενδιαφέρον να προσφέρει, αλλά μόνο να πάρει σε όσους τυχόν δελεάζονταν από τα microtransactions του. Ένας αχρείαστος επίλογος(;) σε ένα θρυλικό franchise.

9. Fallout 76

Η σειρά Fallout, με το φανατικό κοινό, με το σκληροπυρηνικό χαρακτήρα της και τις ατελείωτες ώρες ποιοτικού gaming που προσέφερε, θα αποκτούσε νέο sequel και μάλιστα μία πρώτη προσπάθεια για online multiplayer χαρακτηριστικά. To στοιχείο αυτό βέβαια είχε ήδη θορυβήσει τους fans και το αποτέλεσμα δικαίωσε τους φόβους τους. Ποιο ήταν αυτό; Ένας τεράστιος χάρτης, κενός ουσιαστικού περιεχομένου, με ατελείωτες, επαναλαμβανόμενες και ρηχές αποστολές, ανύπαρκτη ιστορία και άπειρα bugs. Ένα πακέτο που ίσως επιεικώς χαρακτηρίζουμε απογοητευτικό.

8. Star Wars: Battlefront II

Μπορεί, όσοι ανυπομονούσαν για ένα νέο, καλό Star Wars παιχνίδι να ήταν υποψιασμένοι μετά τη μέτρια δουλειά που είχε γίνει στο πρώτο Battlefront, αλλά το δεύτερο παιχνίδι υποσχόταν να βελτιώσει τα προβληματικά σημεία, προσθέτοντας campaign και προσφέροντας μεγαλύτερη ποικιλία σε modes, πίστες και πτυχές gameplay σε σχέση με τον προκάτοχό του. Λίγο πολύ τα κατάφερε σε όλα αυτά, αλλά το μεγάλο εμπόδιο που παρουσιάστηκε και το κατέστησε απογοητευτικό, ήταν τα πανταχού παρόντα microtransactions και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο επηρέαζαν το παιχνίδι, μετατρέποντάς το ουσιαστικά σε pay to win, πράγμα αρκετό για να πληγώσει τους ανυπόμονους, για το νέο μεγάλο Star Wars παιχνίδι, fans. Λίγα χρόνια αργότερα, η κατάσταση έχει ουσιαστικά εξομαλυνθεί και ο τίτλος αξίζει το βαρύ όνομα που φέρει.

7. Assassin’s Creed Unity

Την εποχή που κυκλοφορούσε το Unity, ο ερχομός ενός νέου Assassin’s Creed συνοδευόταν από ιδιαίτερη ανυπομονησία και προσδοκίες κυρίως λόγω της επιτυχίας που είχε η σειρά στα πρώτα της βήματα στην 7η γενιά κονσολών και το αδιαμφησβήτητο όνομα που είχε χτίσει. Το Unity, λοιπόν, υποσχόταν πολλά, αλλά κατάφερε λίγα απ’ αυτά, όπως για παράδειγμα ο πανέμορφος κόσμος του και το καλύτερο παρκούρ της σειράς. Η κυκλοφορία του παρόλα αυτά σημαδεύτηκε από τα τεχνικά προβλήματα κυρίως, όπως το ελαττωματικό framerate και τον άβολο χειρισμό, χωρίς όμως να συναρπάσει ούτε με την ιστορία του. Ήταν το παιχνίδι που έφερε στους φανατικούς της επιτυχημένης σειράς τα πρώτα έντονα παράπονα, τα οποία οδήγησαν εν τέλει στις ριζικές αλλαγές που υπέστη.

6. Anthem

Trailers. Αυτή η μάστιγα. Από τη μία η κοινότητα τα περιμένει πώς και πώς και από την άλλη μπορει να αποδειχθούν τόσο παραπλανητικά. Στην περίπτωση του Anthem τα trailers απέπνεαν αγνό εντυπωσιασμό. Ασύλληπτα γραφικά, πανέμορφα περιβάλλοντα και ένα gameplay που είχε όλα τα φόντα να είναι εθιστικό και να υποστηρίξει ένα loot-shooter. Και τι παραλάβαμε τελικά; Ένα ελλιπές launch ενός άψυχου παιχνιδιού που κατάφερε να μην εντυπωσιάσει στο ελάχιστο από όσο αναμενόταν. Ιστορία ανύπαρκτη, gameplay χωρίς ποικιλία και φτωχό ακόμα και στο looting του, και κατά συνέπεια παίκτες που η υπομονή τους μαζί του εξαντλήθηκε πολύ σύντομα. Η πρόσφατη ακύρωση του Anthem 2.0 βάζει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του άλλοτε υποσχόμενου τίτλου.