Η σειρά Resident Evil θεωρείται δικαίως μια από τις καλύτερες στο gaming. Δικαίως, γιατί ήταν αυτή που κατάφερε να φέρει αποτελεσματικά το στοιχείο του τρόμου στην τρίτη διάσταση, αλλά και -γενικότερα- στο ίδιο το μέσο των βιντεοπαιχνιδιών. Παιχνίδια όπως τα Alone in the Dark και Clock Tower ήδη προσέφεραν ατμόσφαιρα και ανατριχίλες στους απανταχού παίχτες, αλλά χρειάστηκε μια απόπειρα που συγκρίνεται μόνο με το σάλο που έκαναν οι ταινίες ζόμπι του George Romero και η χρυσή εποχή των Slasher ταινιών της δεκαετίας του 70-80. Η Β-Μοvie αισθητική, σε συνδυασμό με τα, όσο το δυνατόν για την εποχή, ρεαλιστικά γραφικά, αλλά και η ωμή απεικόνιση της βίας, δημιούργησαν ένα παιχνίδι που δεν είχε όμοιο του. Η αποδοχή του από το κοινό ήταν μοναδική και ο δημιουργός του Shinji Mikami βρισκόταν στο επίκεντρο ως ο άρχοντας του τρόμου, με τον κόσμο να αναμένει την επόμενη δημιουργία του. Οι εποχές φυσικά αλλάζουν και ο τρόμος από γενιά σε γενιά μεταβάλλεται, παρόλα αυτά η σειρά των 24 παιχνιδιών (συνυπολογίζοντας τις επανεκδόσεις) φαίνεται να είναι πιο δυνατή από ποτέ. Εφόσον λοιπόν αναμένουμε το Resident Evil Village κάτω από την σκιά της επιβλητικής κυρίας Alcina Dimitrescu, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τα 5 αγαπημένα μου Resident Evil!
Όπως και στην αντίστοιχη λίστα με τα 5 αγαπημένα μου Assassin’s Creed, έτσι και αυτή η λίστα αποτελεί ξεκάθαρα προσωπική μου επιλογή και δεν στηρίζεται στις βαθμολογίες που έχουν πάρει οι παρακάτω τίτλοι, αλλά κυρίως στο τι με έκαναν να βιώσω και τη θέση που κατέχουν στην καρδιά μου. Υποψήφιος μπορεί να είναι οποιοδήποτε τίτλος της σειράς. Καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε!
Είναι Resident Evil; Δεν είναι; Υπάρχει μια καθολική απάντηση ή αυτή βρίσκεται στην διακριτική ευχέρια του καθενός; Ας δούμε όμως, ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη σειρά: Διαχείριση αντικειμένων και εξοπλισμού; Υπάρχει. Κλειστοφοβικά περιβάλλοντα με δαιδαλώδη χαρακτήρα; Τσεκ. Πρωταγωνιστής τελείως έξω από τα νερά του ή εκτός του ρόλου που του ανατίθεται; Μέσα και σε αυτό. Μια απειλή που υπό τη μορφή της οικογένειας που βασίζεται πάνω στα γνωστά πρώτυπα body horror της σειράς, εμπνευσμένα από τις ταινίες του David Paul Cronenberg; Ναι! Αποπνικτική ατμόσφαιρα και ένα δεύτερο μισό που βασίζεται σε ένα μυστικό εργαστήριο; Πάλι μέσα πέσαμε. Από εκεί και πέρα η αλλαγή της κάμερας και του χειρισμού είναι πράγματα αναγκαία με την πάροδο του χρόνου, του οποίου το πέρασμα επηρεάζει και άρδην το στοιχείο του τρομακτικού. Άλλες εποχές, άλλες έγνοιες χωρίς να συνυπολογίσουμε μέσα και τον κορεσμό λόγω έκθεσης στο grotesque και το τρομακτικό. Εν ολίγοις, το Resident Evil VII είναι ένας εκπληκτικά δομημένος τίτλος, αν και λίγο επαναπαυόμενος στην επιτυχία του ονόματος του. Έδωσε την πολυπόθητη ανάσα στην σειρά, μακριά από τις action-adventure ατασθαλείες της, που δίχως στόχο προσπάθησαν να κουκουλώσουν μια ιστορία με πολυετή εξέλιξη, μέσα σε έναν προχειροφτιαγμένο και μικρό σε διάρκεια τίτλο (Resident Evil 6). Ο Ethan Winters ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμασταν. 8/10.