Θα έχει συμβεί και σε εσάς σίγουρα. Παίξατε ένα παιχνίδι, το τελειώσατε, το λατρέψατε, το προτείνατε σε όλους τους φίλους σας και μετά θα σκεφτήκατε… γιατί να μην έχει κι άλλο; Αυτήν ακριβώς την δίψα ήρθαν να ικανοποιήσουν τα DLC. Μόνο που το πράγμα, για να το πούμε ευγενικά, ξέφυγε λιγάκι με τα χρόνια. Ενώ, στα χαρτιά, η ιδέα του πρόσθετου, ψηφιακού υλικού για ένα παιχνίδι φαντάζει καλή ιδέα, δεν είναι λίγες οι εταιρείες που εκμεταλλεύθηκαν την τακτική αυτή για να δώσουν στο κοινό μέτρια, αδιάφορα DLC για λίγα χρήματα παραπάνω.
Οφείλουμε να ομολογήσουμε όμως πως έχουν υπάρξει και περιπτώσεις που κάποιο DLC όχι μόνο αγαπήθηκε από το κοινό, αλλά μπορεί αρκετοί να το θεωρούν καλύτερο και από το κυρίως παιχνίδι. Ποιες είναι αυτές οι περιπτώσεις όμως;
Bloodborne – The Old Hunters
Το μοναδικό DLC του Bloodborne λατρεύτηκε ουσιαστικά από όλους όσους το έπαιξαν. Προσέφερε νέες περιοχές, νέα όπλα, νέους εχθρούς και μερικά από τα καλύτερα (και πιο δύσκολα) boss fights όχι μόνο του Bloodborne, αλλά όλης της Soulsborne σειράς. Το The Old Hunters, πιστό στο ύφος του υπόλοιπου παιχνιδιού, αναγκάζει τον παίχτη να επισκεφθεί αφιλόξενες περιοχές και τους φέρνει αντιμέτωπους με πλάσματα που θα κάνει και τον πιο δυνατό να σκεφτεί πως δεν υπάρχει καμία αδυναμία στο να αποδέχεσαι την ήττα σου (για να μιλήσω και λίγο προσωπικά, ένα προαιρετικό boss του DLC, είναι και το μοναδικό από όλο το Bloodborne που δεν κατάφερα να νικήσω).
The Last of Us – Left Behind
Το πρώτο The Last of Us αγαπήθηκε αμέσως από όλους και δικαίως θεωρείται ένα από τα καλύτερα βιντεοπαιχνίδια που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ. Θα μπορούσε λοιπόν η ιδέα ενός DLC να ανησυχήσει αρκετούς, μιας και είναι κάπως επίφοβο να επηρεάζεις, έστω και έμμεσα, μια τόσο ολοκληρωμένη εμπειρία. Όχι όμως όταν πίσω από τέτοιες αποφάσεις βρίσκεται η Naughty Dog.
Η ιστορική ομάδα, με τον Neil Druckmann στη θέση του οδηγού, παραδίδουν μαθήματα storytelling, μιας και μας ταξιδεύουν λίγο καιρό πριν τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού, για να βιώσουμε από πρώτο χέρι μία από τις σημαντικότερες ημέρες στη ζωή της Ellie. Άψογο αποτέλεσμα και ειδική αναφορά χρειάζεται ο πάντα αξιόπιστος Gustavo Santaolalla, ο οποίος εδώ συνθέτει μερικές από τις ομορφότερες μουσικές της καριέρας του.
BioShock – Burial at Sea
Ποιος θα μπορούσε να αρνηθεί μια επιστροφή στην Rapture; Κάτι τέτοιο πρέπει να σκέφτηκε και ο Ken Levine, κι έτσι αυτός και η ομάδα του αποφάσισαν να τελειώσουν την ιστορία της σειράς εκεί όπου ξεκίνησε. Η υποβρύχια πόλη είναι πιο όμορφη από ποτέ και ο ντετέκτιβ Booker δε θα μπορούσε να αρνηθεί να βοηθήσει την Elizabeth, η οποία, πιο femme fatale από ποτέ, χτυπάει την πόρτα του γραφείου του.
Από κει και πέρα, αγαπητοί χαρακτήρες κάνουν την επανεμφάνισή τους σε μια Rapture που ακόμα βρίσκεται στην ακμή της, ώρες πριν την μεγάλη καταστροφή, ενώ το δεύτερο μέρος μας δίνει τον έλεγχο της Elizabeth, για να καταλήξει σε ένα σπαρακτικό και αξέχαστο φινάλε που δένει τα πάντα. Ένα αντίο αντάξιο αυτής της μεγάλης σειράς.
Red Dead Redemption – Undead Nightmare
Ίσως το πιο πλήρες πακέτο της λίστας, θολώνει λίγο τα νερά μεταξύ απλού DLC και νέου, ολοκληρωμένου παιχνιδιού. Το expansion της Rockstar ήρθε με μία ολοκαίνουργια ιστορία, όπου ζόμπι εμφανίστηκαν στην άγρια Δύση και πέφτει στις πλάτες του John Marston η ευθύνη να βρει ένα τρόπο να λύσει την κατάρα και να σώσει τον εαυτό του και την οικογένειά του. Ένα καστ εκκεντρικών χαρακτήρων πλαισιώνουν τον πρωταγωνιστή μας στην αναζήτηση αυτή, σε ένα σενάριο γεμάτο με την σπιρτάδα και το χιούμορ που έχουμε συνηθίσει από την Rockstar.
The Witcher 3: Wild Hunt – Blood and Wine
Σε αυτή τη θέση θα μπορούσε να βρίσκεται κάλλιστα το εξίσου φανταστικό Hearts of Stone, όμως μάλλον το δεύτερο (και μεγαλύτερο) expansion του The Witcher 3 κερδίζει στο νήμα. Η δράση μεταφέρεται στο Toussaint, μία περιοχή που θυμίζει στην όψη τη Γαλλική ύπαιθρο και ρίχνει τον Geralt απευθείας στα βαθιά, με τον τόνο όμως της ιστορίας να είναι αρκετά πιο ανάλαφρος από αυτόν του κυρίως παιχνιδιού, κυρίως χάρις σε κάποια εκπληκτικά, κωμικά quests. Η γνώριμη, εκπληκτική γραφή της CD Projekt Red δεν απουσιάζει από το DLC, τόσο στο ολοκαίνουριο καστ χαρακτήρων, όσο και στο τόσο ενδιαφέρον σενάριο της περιπέτειας του White Wolf. Το Blood and Wine, ακόμη κι ως DLC, αποτελεί μία από τις κορυφαίες gaming εμπειρίες του 2016, κερδίζοντας μάλιστα τον τίτλο του <<RPG της χρονιάς>>, παρότι κοντραρίστηκε με άλλα, ολοκληρωμένα παιχνίδια.
Mass Effect 3 – Citadel
Αναμφίβολα, το Mass Effect 3 επρόκειτο για ένα σχεδόν τέλειο παιχνίδι, εάν εξαιρέσει κάποιος τις τελευταίες στιγμές του. Οι fans της θρυλικής τριλογίας έμειναν με πολλά παράπονα από το πως αυτή ολοκληρώθηκε κι έτσι η BioWare αναγκάστηκε να αναπτύξει το Citadel DLC. Το studio μάζεψε μία ομάδα-φωτιά και την έβαλε να εργάζεται πάνω στο Citadel, με σκοπό τη διεύρυνση του ending και την παροχή ενός πραγματικού love letter προς τους fans. Περιττό να αναφέρουμε πως σε ένα franchise με τόσα εξαιρετικά DLCs, το Citadel τράβηξε επάνω του όλα τα φώτα της δημοσιότητας και εν τέλει προσέφερε στην τριλογία το κλείσιμο που της άξιζε, βλέποντας τον Commander Shepard να γιορτάζει και να συνομιλεί με όλους τους φανταστικούς side χαρακτήρες που αγαπήσαμε.
The Elder Scrolls IV: Oblivion – The Shivering Isles
Ο κανόνας “ένα DLC ανά franchise” που έχουμε τηρήσει ευλαβικά έως τώρα μας δυσκόλεψε, αλλά στην περίπτωση του The Elder Scrolls πραγματικά μας έδεσε τα χέρια. Επιλέξαμε το Oblivion, ένα παιχνίδι που, όπως και ο προκάτοχος του, ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του υποδεχθήκαμε μετά χαράς το The Shivering Isles, ένα expansion pack που επέκτεινε τον ήδη τεράστιο κόσμο του παιχνιδιού. Η νέα πανέμορφη περιοχή μας σύστησε τον Sheogorath, έναν χαρακτήρα που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στη σειρά. Το 40ωρο(!) DLC αποτελεί κατά πολλούς το πραγματικό ζουμί του Oblivion και σίγουρα άξιζε και το τελευταίο cent.
https://www.youtube.com/watch?v=SpqSdORmCX4
Assassin’s Creed Odyssey – Fate of Atlantis
Όχι πως το Legacy of the First Blade είναι κακό, αλλά οι πανέμορφα σχεδιασμένοι κόσμοι του Fate of Atlantis δεν θα μπορούσαν να μη βρεθούν στη λίστα. Το δεύτερο story DLC του Odyssey μας μεταφέρει σε Ηλύσια Πεδία, Κάτω Κόσμο και Ατλαντίδα, με την Ubisoft να “δίνει ρέστα”, δημιουργώντας τρεις κόσμους που το μάτι δεν βαριέται ποτέ να χαζεύει. Ψωμοτύρι, θα μου πείτε για την εταιρεία και δεν θα έχετε και άδικο. Το Fate of Atlantis έδωσε στους λάτρεις της Αρχαίας Ελλάδας ακριβώς αυτό που αναζητούσαν και συνέχισε την επέκταση του πλούσιου lore της σειράς στα πλαίσια ενός expansion, όπως ακριβώς είχε συμβεί και με το AC: Origins, 2 χρόνια νωρίτερα.
Horizon Zero Dawn – The Frozen Wilds
Το Frozen Wilds αποτέλεσε το κερασάκι στην τούρτα για ένα ήδη εξαιρετικό και υπερπλήρες παιχνίδι, όπως το Horizon Zero Dawn. Η Aloy ταξιδεύει στον Βορρά, στο σπίτι της φυλής Banuk, αφού μαθαίνει την εμφάνιση νέων επικίνδυνων μηχανών στην περιοχή. H Guerilla “έχτισε” ένα expansion, το οποίο ξεχωρίζει από το κυρίως παιχνίδι κυρίως χάρις στην αλλαγή του setting, αλλά και την ομολογουμένως χαρακτηριστικά αυξημένη δυσκολία που το διέπει. Το Frozen Wilds καταφέρνει στη δεκάωρη διάρκεια του να επεκτείνει το lore του βασικού τίτλου και να μας προσφέρει κάποια από τα πιο αξιομνημόνευτα σκηνικά του.
Dark Souls III – The Ringed City
Όλοι συμφωνούν πως εάν αυτό ήταν το αποχαιρετιστήριο λάκτισμα του γιγαντιαίου franchise, τότε η σειρά φεύγει με το κεφάλι ψηλότερα από ποτέ. Το καταπληκτικό The Ringed City φαντάζει ως ένα μικρό best-of από όσα μας έδωσε το Dark Souls εδώ και τόσα χρόνια. Παντοδύναμα, καλοσχεδιασμένα νέα bosses, πανέμορφες νέες περιοχές και μία σημαντική δόση νοσταλγίας, αφού κατά τη διάρκεια του expansion συναντούμε (ή ακούμε για) χαρακτήρες που είχαμε γνωρίσει στις προηγούμενες προσθήκες της σειράς. Το πακέτο περιλαμβάνει τα πάντα και η σειρά έλαβε τον επίλογο(;) που της άξιζε.
https://www.youtube.com/watch?v=vqPTTSSsgs4
Αυτά ήταν 10 μόνο από τα πιο αξιομνημόνευτα DLCs που μας έχουν δώσει τα αγαπημένα μας παιχνίδια. Εννοείται πως πολλά δεν χώρεσαν στη λίστα και ίσως να πραγματοποιήσουν την εμφάνιση τους σε ένα πιθανό Β’ μέρος αυτού του αφιερώματος. Μέχρι τότε, αναπολήστε τα δικά σας αγαπημένα expansions και μοιραστείτε μαζί μας στα σχόλια.
Ναι δεν αντιλέγω, μιας που και τα 10 DLCs είναι κορυφαία. Αλλά όταν εγώ τα σκάω χοντρά DAY ONE με 80ρια και 120ρια, απαιτώ να έχω όλο το περιεχόμενο.
Τώρα αν μελλοντικά τους θυμήθηκε ξαφνικά να βγάλουν DLC, (ξέγνοιαστα και ακούραστα) για να κερδίσουν έξτρα παραδακί εις βάρος μου. Ευχαριστώ πολύ αλλά ΟΧΙ…σε μένα δεν πάιζουν τέτοια κόλπα!✋🏻 (ακόμα και αν είναι για το αγαπημένο μου GAME)
Το βρήκαμε τώρα κάθε τρεις και λίγο, λέει η SONY δώσε μου 10€ για το 4K Upgrade στο PS5.
Ενεργοποίησε PlayStation Plus με 60€ για να μπορείς να παίζεις Online Multiplayer Games στο PS4 η στο PS5. (τι λε ρε νταβατζή; σοβαρά??)
Πλήρωσε άλλα 20€ η 30€ για το εκάστοτε DLC που θα κυκλοφορήσει μελλοντικά.
Ε κάτσε ρε SONY πως την είδες τη δουλειά δηλαδή;;
Τίποτα. Εγώ προσωπικά δεν καθόμαι να ασχοληθώ μαζί τους και με τα παράλογα θέλω τους. Αγοράζω μια φορά DAY ONE το GAME, (όπως τώρα π.χ που αγόρασα στο PS5 μου Horizon Forbidden West Special Edition) και μετά ούτε 1€ παραπάνω….δεν παναβγάλουν 100 DLCs!
Όπως επίσης δεν ασχολούμαι με PS Plus, και φυσικά με το εντελώς παράλογο και χωρίς κανένα νόηματο 10ευρω, που θέλουν τα τσακάλια μας για το 4Κ Upgrade στο PS5.
Αφού και πάλι εγώ με Backwards Compatibility παίζω κανονικά στα 4Κ HDR 60Fps. (όπου υποστηρίζεται φυσικά)
Τι σχέση έχει η Sony με πάνω από τα μισά DLC που αναφέρονται στη λίστα;
Θα προσέθετα και το Iki Island.