Το 2020 σίγουρα είναι μια χρονιά που μπήκε με την ανάποδη. Ξεκίνησε με τις φωτιές στην Αυστραλία, συνέχισε με την πανδημία του COVID-19 και μέχρι στιγμής εξελίσσεται με τις διαδηλώσεις στην Αμερική κατά του ρατσισμού. Αποτέλεσμα όλων αυτών και κυριότερης της πανδημίας, είναι δυστυχώς μια έλλειψη πληθώρας τίτλων, αντίστοιχων με αυτών του 2019. Παρόλα αυτά, αν και τα παιχνίδια ήταν λίγα, είχαν μια απαράμιλλη ποιότητα που μας εξέπληξε. Για αυτήν την ποιότητα θα μιλήσουμε σήμερα, παρουσιάζοντας σας μια λίστα με τα δέκα καλύτερα παιχνίδια του Α’ εξαμήνου του 2020. Καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε!
Πριν ξεκινήσουμε και για να είμαστε πάντα αντικειμενικοί, θα αποδώσουμε τις πρέπουσες τιμές στα παιχνίδια, που ενώ έφτασαν στην πηγή, δεν ήπιαν δυστυχώς νερό. Αυτό έγινε, είτε λόγω κάποιων μειονεκτημάτων που δεν τους άφησαν να λάμψουν, είτε γιατί δεν προσπάθησαν αρκετά για κάτι καλύτερο.
Αυτά είναι:
Resident Evil 3
Bayonetta & Vanquish 10th Anniversary Bundle
Pillars of Eternity II: Deadfire
Zombie Army 4: Dead War
The Walking Dead: Saints & Sinners (VR)
Darksiders Genesis
Dragon Ball Z: Kakarot
Ήρθε λοιπόν η ώρα για την αντίστροφη μέτρηση προς την κορυφή! Είστε έτοιμοι;
10. Persona 5 Royal
To Persona 5 Royal είναι για το Persona 5, ότι και το Final Fantasy XII The Zodiac Age για το Final Fantasy XII. Μια έκδοση που βελτιώνει το παιχνίδι σε όλους τους τομείς, προσθέτοντας πληθώρα υλικού να ασχοληθούμε. Συνάμα, τροποποιεί το σύστημα μάχης και τους βασικούς του μηχανισμούς σε τέτοιο επίπεδο, που καθιστά το Persona 5 Royal την go to έκδοση για να παίξουμε. Τι να πρωτοπεί κανείς για το καλύτερο JRPG μέχρι στιγμής; Όλα τα στοιχεία του είναι ενσωματωμένα με τέτοιο τρόπο, ώστε να κολακεύουν τον τίτλο και συνάμα να του προσδίδουν ύφος και βάθος. Το UI δίνει μαθήματα σχεδιασμού, λόγω του πως φαίνεται να είναι ένα με τον κόσμο. Ο ήχος αποτελεί μια jazz, funk, pop μίξη κομματιών που αναδεικνύουν την τρέλα και την ταχύτητα του κόσμου γύρω μας. Τα γραφικά δίνουν απεριόριστη εκφραστικότητα στους χαρακτήρες και τα περιβάλλοντα είναι αντάξια μιας πολύ καλής anime σειράς. Για το τέλος, αφήνουμε το gameplay. Αυτή η μίξη της πρωινής καθημερινότητας και της βραδινής παράνοιας δίνει το απαραίτητο βάθος, τόσο για να δεθούμε με τους χαρακτήρες μας, όσο για να τους εξελίξουμε παρουσιάζοντας ένα απίστευτα βαθύ micromanagement αποφάσεων που παίζουν μεγάλο ρόλο. Είναι απλά 10/10!
9. Kentucky Route Zero
Το Kentucky Route Zero για 7 χρόνια κυκλοφορούσε σε επεισοδιακή μορφή. Με την άφιξη του τελευταίου κεφαλαίου του, έγινε και η πλήρης μεταφορά του στις κονσόλες. Η δύναμη αυτού του τίτλου, είναι το πως καταφέρνει και αποδομεί το τι σημαίνει βιντεοπαιχνίδι, ακριβώς όπως έκαναν τα Stanley Parable και Gone Home πριν από αυτό. Αν θέλουμε να είμαστε τυπικοί θα σας πούμε ότι είναι ένα point and click adventure, αλλά αυτό θα ήταν μόνο η μισή αλήθεια. Το πανέμορφο αυτό adventure game καταφέρνει και γίνεται ένα οδοιπορικό χαρακτήρων, τόσο ιδιαίτερων, όσο και ενδιαφερόντων. Το σύστημα επιλογών του είναι μια πρωτοπορία στον χώρο, καθώς αντί να δίνουμε απαντήσεις σχετικές με τις γνώσεις μας πάνω στον κόσμο του τίτλου, κάθε απάντηση μας γίνεται αυτόματα στοιχείο αυτού, όποια και αν ήταν αυτή. Ο αρτιστικός σχεδιασμός και η ψυχεδελική μουσική, σε συνδυασμό με τους ποικιλόχρωμους χαρακτήρες και την εξαίσια ιστορία, θα σας προσφέρουν ένα μαγευτικό ταξίδι, το οποίο διαρκεί λίγη ώρα. Τα μεγάλα αρώματα, όμως, μπαίνουν σε μικρά μπουκάλια.
8. Streets of Rage 4
Τι θέση έχει εδώ η συνέχεια ενός παλιού beat ’em up τίτλου; Το Streets of Rage 4 παίρνει ένα παλιό και μονότονο είδος παιχνιδιών που σκοπό είχε να μας φάει τα λεφτά και το εκσυγχρονίζει με τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνει επίκαιρο. Η δυσκολία του αποτελεί το μεγαλύτερο χαρακτηριστικό του, σεβόμενη την ικανότητα του παίχτη, αλλά παράλληλα πετώντας μας ευκολίες, που κύριο στόχο έχουν τον εκνευρισμό μας και την ακατάθεκτη ενασχόληση μας με αυτό. Αν θέλουμε να το τερματίσουμε είναι πολύ εύκολο. Ή τουλάχιστον, γίνεται. Αλλά αν θέλουμε να το ολοκληρώσουμε με τα καλύτερα δυνατά σκορ; Αυτό είναι μια άλλη ιστορία… Τα στυλιζαρισμένα, πεντακάθαρα γραφικά και ο 80s ήχος του παιχνιδιού δίνουν αυτήν την αναγκαία ώθηση στην πώρωση και σε συνδυασμό με τον άμεσο χειρισμό του, αναρωτιόμαστε εάν το Streets of Rage 4 είναι τόσο ρετρό, όσο φαίνεται.
